svassa
Swedish edit
Etymology edit
Older meaning "babble", from German schwatzen. Change in meaning likely due to analogy with svansa.
Verb edit
svassa (present svassar, preterite svassade, supine svassat, imperative svassa)
- strut (walk haughtily or proudly)
Usage notes edit
Typically with the adverbs omkring or runt.
Conjugation edit
Conjugation of svassa (weak)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | svassa | svassas | ||
Supine | svassat | svassats | ||
Imperative | svassa | — | ||
Imper. plural1 | svassen | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | svassar | svassade | svassas | svassades |
Ind. plural1 | svassa | svassade | svassas | svassades |
Subjunctive2 | svasse | svassade | svasses | svassades |
Participles | ||||
Present participle | svassande | |||
Past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |