See also: Vario, varío, varió, vário, and variò

English

edit

Noun

edit

vario (plural varios)

  1. (informal, aviation) Variometer
    • 1986, Soaring, volume 50:
      When he took his eyes off of where he was headed, his vario showed umpteen knots.

Catalan

edit

Verb

edit

vario

  1. first-person singular present indicative of variar

Galician

edit

Verb

edit

vario

  1. (reintegrationist norm) first-person singular present indicative of variar

Italian

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈva.rjo/
  • Rhymes: -arjo
  • Hyphenation: và‧rio

Etymology 1

edit

Borrowed from Latin varius (diverse, various), whence also Italian vaio, an inherited doublet.

Adjective

edit

vario (feminine varia, masculine plural vari, feminine plural varie)

  1. varied, various
    Synonym: svariato
edit

Noun

edit

vario m (plural vari)

  1. diversity

Etymology 2

edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

edit

vario

  1. first-person singular present indicative of variare

Anagrams

edit

Latin

edit

Etymology

edit

varius (diverse, various, variegated) +‎ .

Pronunciation

edit

Verb

edit

variō (present infinitive variāre, perfect active variāvī, supine variātum); first conjugation

  1. (transitive) to diversify, variegate, change, transform, make different or various, alter, vary, interchange
    Synonyms: novō, renovō
  2. (intransitive) to be diversified or variegated; to waver, change, alter, vary
  3. (intransitive, in relation to opinion) to disagree, discord, dissent
    Synonyms: dissideō, discordō, dissentiō, abhorreō
    Antonyms: concordō, condīcō, conveniō, congruō, cōnsentiō, assentiō, concurrō, cōnstō, pangō

Conjugation

edit
   Conjugation of variō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present variō variās variat variāmus variātis variant
imperfect variābam variābās variābat variābāmus variābātis variābant
future variābō variābis variābit variābimus variābitis variābunt
perfect variāvī variāvistī variāvit variāvimus variāvistis variāvērunt,
variāvēre
pluperfect variāveram variāverās variāverat variāverāmus variāverātis variāverant
future perfect variāverō variāveris variāverit variāverimus variāveritis variāverint
passive present varior variāris,
variāre
variātur variāmur variāminī variantur
imperfect variābar variābāris,
variābāre
variābātur variābāmur variābāminī variābantur
future variābor variāberis,
variābere
variābitur variābimur variābiminī variābuntur
perfect variātus + present active indicative of sum
pluperfect variātus + imperfect active indicative of sum
future perfect variātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present variem variēs variet variēmus variētis varient
imperfect variārem variārēs variāret variārēmus variārētis variārent
perfect variāverim variāverīs variāverit variāverīmus variāverītis variāverint
pluperfect variāvissem variāvissēs variāvisset variāvissēmus variāvissētis variāvissent
passive present varier variēris,
variēre
variētur variēmur variēminī varientur
imperfect variārer variārēris,
variārēre
variārētur variārēmur variārēminī variārentur
perfect variātus + present active subjunctive of sum
pluperfect variātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present variā variāte
future variātō variātō variātōte variantō
passive present variāre variāminī
future variātor variātor variantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives variāre variāvisse variātūrum esse variārī variātum esse variātum īrī
participles variāns variātūrus variātus variandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
variandī variandō variandum variandō variātum variātū

Derived terms

edit
edit

Descendants

edit
  • Catalan: variar
  • French: varier
  • Galician: variar
  • Italian: variare
  • Polish: wariować
  • Piedmontese: varié
  • Portuguese: variar
  • Romanian: varia
  • Spanish: variar

Adjective

edit

variō

  1. dative/ablative masculine/neuter singular of varius

References

edit
  • vario”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • vario”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • vario in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) to experience the vicissitudes of fortune; to have a chequered career: varia fortuna uti
  • Dizionario Latino, Olivetti

Lithuanian

edit

Pronunciation

edit

IPA(key): [ˈvä̌ːrʲoː]

Noun

edit

vãrio

  1. genitive singular of vãris (copper)

Portuguese

edit

Etymology 1

edit

Verb

edit

vario

  1. first-person singular present indicative of variar

Etymology 2

edit

Adjective

edit

vario (feminine varia, masculine plural varios, feminine plural varias)

  1. Obsolete spelling of vário.

Serbo-Croatian

edit

Participle

edit

vario (Cyrillic spelling варио)

  1. masculine singular active past participle of variti

Spanish

edit

Etymology

edit

Borrowed from Latin varius (diverse, various). Doublet of vero.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

vario (feminine varia, masculine plural varios, feminine plural varias)

  1. various
  2. varied
edit

Further reading

edit