Bulgarian

edit

Noun

edit

сило (silo)

  1. vocative singular of сила (sila)

Russian

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *sidlo.

Pronunciation

edit

Noun

edit

сило́ (silón inan (genitive сила́, nominative plural си́лья or си́ла, genitive plural си́льев or сил)

  1. (regional, Perm) alternative form of сило́к (silók)

Declension

edit