ἕλκω

See also: έλκω

Ancient Greek

Alternative forms

ἑλκέω (helkéō)
ἑλκύζω (helkúzō)
ἑλκυστάζω (helkustázō)
ἑλκύω (helkúō) (later form)
For the forms ἑλκόω, ἑλκῶ and ἑλκόομαι see ἕλκος

Etymology

Stems: ἑλκ- (also grade ὁλκ-), ἑλκη- and ἑλκυ-. From Proto-Indo-European *selk- (“to pull, draw”). Cognate with Latin sulcus (“furrow, groove”), Old English sulh (“plow”), Albanian hulli (“furrow”). Unrelated to ἕλκος (hélkos, “wound”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hél.kɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈ(h)el.ko/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈel.ko/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈel.ko/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈel.ko/

Verb

ἕλκω • (hélkō)

to drag (pull along a surface)

Conjugation

Present: ἕλκω, ἕλκομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἕλκω	ἕλκεις	ἕλκει	ἕλκετον	ἕλκετον	ἕλκομεν	ἕλκετε	ἕλκουσῐ(ν)
	subjunctive	ἕλκω	ἕλκῃς	ἕλκῃ	ἕλκητον	ἕλκητον	ἕλκωμεν	ἕλκητε	ἕλκωσῐ(ν)
	optative	ἕλκοιμῐ	ἕλκοις	ἕλκοι	ἕλκοιτον	ἑλκοίτην	ἕλκοιμεν	ἕλκοιτε	ἕλκοιεν
	imperative		ἕλκε	ἑλκέτω	ἕλκετον	ἑλκέτων		ἕλκετε	ἑλκόντων
middle/ passive	indicative	ἕλκομαι	ἕλκῃ, ἕλκει	ἕλκεται	ἕλκεσθον	ἕλκεσθον	ἑλκόμεθᾰ	ἕλκεσθε	ἕλκονται
	subjunctive	ἕλκωμαι	ἕλκῃ	ἕλκηται	ἕλκησθον	ἕλκησθον	ἑλκώμεθᾰ	ἕλκησθε	ἕλκωνται
	optative	ἑλκοίμην	ἕλκοιο	ἕλκοιτο	ἕλκοισθον	ἑλκοίσθην	ἑλκοίμεθᾰ	ἕλκοισθε	ἕλκοιντο
	imperative		ἕλκου	ἑλκέσθω	ἕλκεσθον	ἑλκέσθων		ἕλκεσθε	ἑλκέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἕλκειν				ἕλκεσθαι
participle	m	ἕλκων				ἑλκόμενος
	f	ἕλκουσᾰ				ἑλκομένη
	n	ἕλκον				ἑλκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: ἕλκω, ἕλκομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἕλκω	ἕλκεις	ἕλκει	ἕλκετον	ἕλκετον	ἕλκομεν	ἕλκετε	ἕλκουσῐ(ν)
	subjunctive	ἕλκω, ἕλκωμῐ	ἕλκῃς, ἕλκῃσθᾰ	ἕλκῃ, ἕλκῃσῐ	ἕλκητον	ἕλκητον	ἕλκωμεν	ἕλκητε	ἕλκωσῐ(ν)
	optative	ἕλκοιμῐ	ἕλκοισ(θᾰ)	ἕλκοι	ἕλκοιτον	ἑλκοίτην	ἕλκοιμεν	ἕλκοιτε	ἕλκοιεν
	imperative		ἕλκε	ἑλκέτω	ἕλκετον	ἑλκέτων		ἕλκετε	ἑλκόντων
middle/ passive	indicative	ἕλκομαι	ἕλκεαι	ἕλκεται	ἕλκεσθον	ἕλκεσθον	ἑλκόμε(σ)θᾰ	ἕλκεσθε	ἕλκονται
	subjunctive	ἕλκωμαι	ἕλκηαι	ἕλκηται	ἕλκησθον	ἕλκησθον	ἑλκώμε(σ)θᾰ	ἕλκησθε	ἕλκωνται
	optative	ἑλκοίμην	ἕλκοιο	ἕλκοιτο	ἕλκοισθον	ἑλκοίσθην	ἑλκοίμε(σ)θᾰ	ἕλκοισθε	ἑλκοίᾰτο
	imperative		ἕλκεο	ἑλκέσθω	ἕλκεσθον	ἑλκέσθων		ἕλκεσθε	ἑλκέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἕλκειν/ἑλκέμεν(αι)/ἕλκμεν(αι)				ἕλκεσθαι
participle	m	ἕλκων				ἑλκόμενος
	f	ἕλκουσᾰ				ἑλκομένη
	n	ἕλκον				ἑλκόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: εἷλκον, εἱλκόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἷλκον	εἷλκες	εἷλκε(ν)	εἵλκετον	εἱλκέτην	εἵλκομεν	εἵλκετε	εἷλκον
middle/ passive	indicative	εἱλκόμην	εἵλκου	εἵλκετο	εἵλκεσθον	εἱλκέσθην	εἱλκόμεθᾰ	εἵλκεσθε	εἵλκοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἕλκον, ἑλκόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἕλκον	ἕλκες	ἕλκε(ν)	ἕλκετον	ἑλκέτην	ἕλκομεν	ἕλκετε	ἕλκον
middle/ passive	indicative	ἑλκόμην	ἕλκου	ἕλκετο	ἕλκεσθον	ἑλκέσθην	ἑλκόμε(σ)θᾰ	ἕλκεσθε	ἕλκοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἕλξω, ἕλξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἕλξω	ἕλξεις	ἕλξει	ἕλξετον	ἕλξετον	ἕλξομεν	ἕλξετε	ἕλξουσῐ(ν)
active	optative	ἕλξοιμῐ	ἕλξοις	ἕλξοι	ἕλξοιτον	ἑλξοίτην	ἕλξοιμεν	ἕλξοιτε	ἕλξοιεν
middle	indicative	ἕλξομαι	ἕλξῃ, ἕλξει	ἕλξεται	ἕλξεσθον	ἕλξεσθον	ἑλξόμεθᾰ	ἕλξεσθε	ἕλξονται
middle	optative	ἑλξοίμην	ἕλξοιο	ἕλξοιτο	ἕλξοισθον	ἑλξοίσθην	ἑλξοίμεθᾰ	ἕλξοισθε	ἕλξοιντο
		active			middle
infinitive		ἕλξειν			ἕλξεσθαι
participle	m	ἕλξων			ἑλξόμενος
	f	ἕλξουσᾰ			ἑλξομένη
	n	ἕλξον			ἑλξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

(See ἑλκύω (helkúō) for future passive, aorist, and perfect forms.)

Derived terms

ἀμφέλκω (amphélkō)
ἀνέλκω (anélkō)
ἀνθέλκω (anthélkō)
ἀντιμεθέλκω (antimethélkō)
ἀντιπεριέλκω (antiperiélkō)
ἀπέλκω ("drag away") (Ionic of) ἀφέλκω
ἀφέλκω (aphélkō)
διέλκω (diélkō)
εἰσέλκω (eisélkō)
ἐνέλκω (enélkō)
ἐξέλκω (exélkō)
ἐπανέλκω (epanélkō)
ἐπεξέλκω (epexélkō)
ἐφέλκω (ephélkō)
καθέλκω (kathélkō)
κατέλκω (katélkō)
μεθέλκω (methélkō)
παρέλκω (parélkō)
περιέλκω (periélkō)
προανέλκω (proanélkō)
προαφέλκω (proaphélkō)
προέλκω (proélkō)
προσέλκω (prosélkō)
προσεφέλκομαι (prosephélkomai)
προσκαθέλκω (proskathélkō)
συγκαθέλκω (sunkathélkō)
συμπεριέλκω (sumperiélkō)
συνανέλκω (sunanélkō)
συνανθέλκω (sunanthélkō)
συνέλκω (sunélkō)
συνεξέλκομαι (sunexélkomai)
συνεφέλκω (sunephélkō)
συνυφέλκω (sunuphélkō)
ὑπανέλκω (hupanélkō)
ὑφέλκω (huphélkō)

Related terms

ἀνέλκυστος (anélkustos)
ἀνέλκωσις (anélkōsis)
ἀνέλκωτος (anélkōtos)
ἀνθολκή (antholkḗ)
ἀνθολκός (antholkós)
ἀνολκή (anolkḗ)
ἀφέλκυσις (aphélkusis)
ἀφελκυστέον (aphelkustéon)
γαγγαμουλκός (gangamoulkós)
διελκυσμός (dielkusmós)
διελκυστίνδα (dielkustínda)
δικτυουλκός (diktuoulkós)
διολκή (diolkḗ)
δίολκος (díolkos)
διφρουλκέω (diphroulkéō)
ἑλκέω (helkéō)
ἑλκηδόν (helkēdón)
ἑλκηθμός (helkēthmós)
ἕλκηθρον (hélkēthron)
ἕλκημα (hélkēma)
ἑλκησίσταχυς (helkēsístakhus)
ἑλκητήρ (helkētḗr)
ἑλκυθμός (helkuthmós)
ἑλκύσιμος (helkúsimos)
ἕλκυσις (hélkusis)
ἕλκυσμα (hélkusma)
ἑλκυσμός (helkusmós)
ἑλκυστάζω (helkustázō)
ἑλκυστέος (helkustéos)
ἑλκυστήρ (helkustḗr)
ἑλκυστήριος (helkustḗrios)
ἑλκυστικός (helkustikós)
ἑλκυστίνδα (helkustínda)
ἑλκυστός (helkustós)
ἕλκυστρον (hélkustron)
ἑλξίνη (helxínē)
ἕλξις (hélxis)
ἐμβρυουλκέω (embruoulkéō)
ἐμβρυουλκία (embruoulkía)
ἐμβρυουλκός (embruoulkós)
ἐνδίολκος (endíolkos)
ἐξελκυσμός (exelkusmós)
ἐξολκή (exolkḗ)
εὐελκής (euelkḗs)
εὐεξέλκυστος (euexélkustos)
εὐόλκιμος (euólkimos)
ἐφέλκυσις (ephélkusis)
ἐφελκυσμός (ephelkusmós)
ἐφελκυστής (ephelkustḗs)
ἐφελκυστικός (ephelkustikós)
ἐφόλκαιον (ephólkaion)
ἐφολκή (epholkḗ)
ἐφόλκιον (ephólkion)
ἐφολκίς (epholkís)
ἐφολκός (epholkós)
ζυγουλκός (zugoulkós)
ἡμιόλκιον (hēmiólkion)
ἰσοελκής (isoelkḗs)
ἰχθυουλκός (ikhthuoulkós)
καθελκόομαι (kathelkóomai)
καθελκυσμός (kathelkusmós)
καθολκεύς (katholkeús)
καθολκός (katholkós)
καρδιουλκέω (kardioulkéō)
καρδιουλκία (kardioulkía)
κεραελκής (keraelkḗs)
κερουλκός (keroulkós)
κηριοελκός (kērioelkós)
κηρουλκός (kēroulkós)
κιρσουλκέω (kirsoulkéō)
κυνουλκός (kunoulkós)
λιθουλκέω (lithoulkéō)
λιθουλκία (lithoulkía)
λιθουλκός (lithoulkós)
λινουλκός (linoulkós)
μεθελκυστέον (methelkustéon)
μεθολκή (metholkḗ)
νεωλκός (neōlkós)
ξιφουλκός (xiphoulkós)
ὁλκαδικός (holkadikós)
ὁλκάζω (holkázō)
ὁλκαῖος (holkaîos)
ὁλκάς (holkás)
ὁλκεῖον (holkeîon)
ὁλκεύς (holkeús)
ὁλκή (holkḗ)
ὁλκήεις (holkḗeis)
ὁλκήϊον (holkḗïon)
ὁλκήρης (holkḗrēs)
ὅλκιμος (hólkimos)
ὁλκίον (holkíon)
ὁλκός (holkós)
παρελκόντως (parelkóntōs)
παρέλκυσις (parélkusis)
παρελκυσμός (parelkusmós)
παρολκή (parolkḗ)
παρόλκημα (parólkēma)
πάρολκος (párolkos)
περιελκυσμός (perielkusmós)
περιολκή (periolkḗ)
πλινθουλκέω (plinthoulkéō)
πλινθουλκία (plinthoulkía)
πλινθούλκιον (plinthoúlkion)
πλινθουλκός (plinthoulkós)
προελκομένως (proelkoménōs)
προηλκυσμένως (proēlkusménōs)
πυουλκός (puoulkós)
ῥινουλκέω (rhinoulkéō)
ῥυμουλκέω (rhumoulkéō)
συνελκυστέος (sunelkustéos)
συνολκή (sunolkḗ)
σύνολκος (súnolkos)
τιμιουλκέω (timioulkéō)
τοξελκής (toxelkḗs)
τοξουλκός (toxoulkós)
ὑφελκυσμός (huphelkusmós)
φωτουλκός (phōtoulkós)
χαμουλκός (khamoulkós)
χρονουλκέω (khronoulkéō)
ψυχουλκέομαι (psukhoulkéomai)
ψυχουλκός (psukhoulkós)

Unrelated to the derived words from ἕλκος (hélkos, “wound”).

Descendants

Greek: έλκω (élko)