cecha

See also: cechą, Čecha, and cèchá

Old Polish

Etymology 1

Borrowed from Middle High German zeichen. First attested in 1441.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡sɛ(ː)xa/
• IPA^(key): (15^th CE) /t͡sɛxa/, /t͡sexa/

Noun

cecha f

1. token; stamp (sign or marked object serving as evidence of a specific right or fulfillment of an obligation)
   • 1874-1891 [1441], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[2], [3], [4]}, volume XXV, page 268:

     Czechy signa

     [Cechy signa]

Derived terms

verbs

• cechować impf

 

Descendants

• Polish: cecha (“quality”)
• Silesian: cycha

Etymology 2

Borrowed from Middle High German zeche. First attested in 1479.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡sɛxa/
• IPA^(key): (15^th CE) /t͡sɛxa/

Noun

cecha f (diminutive cyszka)

1. bedding cover; sheet
   • 1898-2024 [1479], Rocznik Krakowski‎^[5], volume XVI, Krakow, page 50:

     Czecha von czwelich

     [Cecha von cwelich]

Alternative forms

• cycha

Descendants

• Polish: cecha (“cover, bag”)
• ⇒ Silesian: ceszka

Etymology 3

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡sɛxa/
• IPA^(key): (15^th CE) /t͡sɛxa/

Noun

cecha f

1. Alternative form of cech

References

• Boryś, Wiesław (2005) “cecha”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “cecha”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• Mańczak, Witold (2017) “cecha”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “cecha 1”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• Bańkowski, Andrzej (2000) “cecha 2”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “1. cecha”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “2. cecha cf. cech”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “3. cecha, cycha”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology 1

Inherited from Old Polish cecha (“token, stamp”). Doublet of token (“security token”), a borrowing from English.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡sɛ.xa/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈt͡sɛ.xa/, /ˈt͡se.xa/

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Rhymes: -ɛxa
• Syllabification: ce‧cha

Noun

cecha f

1. feature, quality, trait

   Synonym: właściwość

2. certification mark (sign left i.e. by a company on an object)
3. (philosophy) quality (inseperable part of something)
4. (cartography) mark (marking the location of a point above sea level on a map)
5. marker; stamp (hammer with a stamp on the head used for marking trees; any tool used for marking something)

   Synonym: cechówka

6. (mathematics) floor, entier

   Synonym: podłoga

7. (obsolete) character (traits assigned to a personality)

   Synonym: charakter

8. (obsolete) sign, mark

   Synonyms: piętno, znak

9. (obsolete) guild notice (sign that was used to send notice of the date of collection of the guild)

Declension

Declension of cecha

	singular	plural
nominative	cecha	cechy
genitive	cechy	cech
dative	cesze	cechom
accusative	cechę	cechy
instrumental	cechą	cechami
locative	cesze	cechach
vocative	cecho	cechy

Alternative forms

• cycha, czecha, czycha (Middle Polish)

Derived terms

nouns

• cecha dominująca
• cecha dystynktywna
• cecha legalizacyjna
• cecha logarytmu
• drugorzędowe cechy płciowe
• pierwszorzędowe cechy płciowe
• trzeciorzędowe cechy płciowe

 

verbs

• cechować impf

 

Related terms

nouns

• cechownia
• cechownica
• cechownik

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), cecha is one of the most used words in Polish, appearing 54 times in scientific texts, 2 times in news, 24 times in essays, 9 times in fiction, and 5 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 94 times, making it the 670th most common word in a corpus of 500,000 words.

Etymology 2

Inherited from Old Polish cecha (“cover”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡sɛ.xa/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈt͡sɛ.xa/, /ˈt͡se.xa/

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Rhymes: -ɛxa
• Syllabification: ce‧cha

Noun

cecha f

1. (Middle Polish) duvet cover; pillowcase
2. (obsolete) large webbed bag

Declension

Declension of cecha

	singular	plural
nominative	cecha	cechy
genitive	cechy	cech
dative	cesze	cechom
accusative	cechę	cechy
instrumental	cechą	cechami
locative	cesze	cechach
vocative	cecho	cechy

Alternative forms

• cycha (Middle Polish)

Further reading

• cecha in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• cecha in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “1. cecha”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “2. cecha”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Krystyna Siekierska (16.01.2019) “CECHA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “cecha”, in Słownik języka polskiego‎^[6]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “cecha”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[7]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “cecha”, in Słownik języka polskiego‎^[8] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 257