See also: Numerius

Latin

edit

Etymology

edit

From numerus (number).

Pronunciation

edit

Adjective

edit

numerius (feminine numeria, neuter numerium); first/second-declension adjective

  1. Of or belonging to a number; numeral.

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative numerius numeria numerium numeriī numeriae numeria
Genitive numeriī numeriae numeriī numeriōrum numeriārum numeriōrum
Dative numeriō numeriō numeriīs
Accusative numerium numeriam numerium numeriōs numeriās numeria
Ablative numeriō numeriā numeriō numeriīs
Vocative numerie numeria numerium numeriī numeriae numeria

Synonyms

edit
edit

References

edit
  • numerius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • numerius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • numerius”, in William Smith, editor (1848), A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London: John Murray