See also: Pluraletantum

English

edit
 
English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Etymology

edit

From Latin plurale tantum (plural as such, plural only).

Pronunciation

edit
  • (US) IPA(key): /ˌplʊɚ.ə.leɪ ˈtæn.təm/, /ˌplɝ.ə.leɪ -/
  • Audio (US):(file)

Noun

edit

plurale tantum (plural pluralia tantum)

  1. (grammar) A noun (either in certain of its senses or in all its senses) that does not generally have a singular form.
Examples

Translations

edit

See also

edit

Dutch

edit

Etymology

edit

Latin plurale tantum.

Noun

edit

plurale tantum n (plural pluralia tantum)

  1. (grammar) A noun (either in certain of its senses or in all its senses) that does not generally have a singular form.
edit

Latin

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

plūrāle tantum n (genitive plūrālis tantum); third declension

  1. plurale tantum

Declension

edit

Third-declension noun (neuter, “pure” i-stem) with an indeclinable portion.

Case Singular Plural
Nominative plūrāle tantum plūrālia tantum
Genitive plūrālis tantum plūrālium tantum
Dative plūrālī tantum plūrālibus tantum
Accusative plūrāle tantum plūrālia tantum
Ablative plūrālī tantum plūrālibus tantum
Vocative plūrāle tantum plūrālia tantum

Portuguese

edit
Examples

Etymology

edit

Unadapted borrowing from Latin plurale tantum.

Noun

edit

plurale tantum m (plural pluralia tantum)

  1. (grammar) A noun (either in certain of its senses or in all its senses) that does not generally have a singular form.