przebój

Polish

Etymology

Deverbal from przebić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɛ.buj/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛbuj
• Syllabification: prze‧bój

Noun

przebój m inan

1. (music) hit

   Synonyms: bestseller, hit, szlagier

Declension

Declension of przebój

	singular	plural
nominative	przebój	przeboje
genitive	przeboju	przebojów
dative	przebojowi	przebojom
accusative	przebój	przeboje
instrumental	przebojem	przebojami
locative	przeboju	przebojach
vocative	przeboju	przeboje

Derived terms

adjective

• przebojowy

 

Related terms

adverb

• przebojowo

 

noun

• przebojowość

 

Further reading

• przebój in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przebój in Polish dictionaries at PWN