przymus

See also: Przymus and przymuś

Polish

Etymology

Deverbal from przymusić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɨ.mus/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨmus
• Syllabification: przy‧mus
• Homophone: Przymus

Noun

przymus m inan

1. coercion (actual or threatened force for the purpose of compelling action by another person)
2. (law) coercion, compulsion, duress (use of force to compel)
3. (bridge) squeeze, squeeze play (tactic of running a suit to compel another player to waste potentially winning cards)

Declension

Declension of przymus

	singular	plural
nominative	przymus	przymusy
genitive	przymusu	przymusów
dative	przymusowi	przymusom
accusative	przymus	przymusy
instrumental	przymusem	przymusami
locative	przymusie	przymusach
vocative	przymusie	przymusy

Derived terms

adjective

• przymusowy

 

Related terms

adverb

• przymusowo

 

noun

• przymusowość

 

verbs

• przymusić pf
• przymuszać impf

 

Further reading

• przymus in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przymus in Polish dictionaries at PWN