Ingrian edit

Etymology 1 edit

From tiltukka- (earring) +‎ -in.

Pronunciation edit

Noun edit

tiltukkain

  1. diminutive of tiltukas
  2. hit, blow
Declension edit
Declension of tiltukkain (type 1/kärpäin, no gradation)
singular plural
nominative tiltukkain tiltukkaiset
genitive tiltukkaisen tiltukkaisiin
partitive tiltukkaista, tiltukkaist tiltukkaisia
illative tiltukkaisee tiltukkaisii
inessive tiltukkaisees tiltukkaisiis
elative tiltukkaisest tiltukkaisist
allative tiltukkaiselle tiltukkaisille
adessive tiltukkaiseel tiltukkaisiil
ablative tiltukkaiselt tiltukkaisilt
translative tiltukkaiseks tiltukkaisiks
essive tiltukkaisenna, tiltukkaiseen tiltukkaisinna, tiltukkaisiin
exessive1) tiltukkaisent tiltukkaisint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.
Synonyms edit

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation edit

Noun edit

tiltukkain

  1. genitive plural of tiltukas
  2. Alternative spelling of tiltukkainna

References edit

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 585