voer

See also: Voer, vœr, and vöër

Afrikaans

Etymology

From Dutch voer ("to feed")

Pronunciation

• IPA^(key): /fuːr/
• Rhymes: -ur

Verb

voer (present voer, present participle voerende, past participle gevoer)

1. (transitive) to feed; to give food

   Liné voer vir die kat roomys.

   Liné feeds the cat ice cream.

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /vuːr/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: voer
• Rhymes: -ur

Etymology 1

Contraction of voeder, from Middle Dutch voeder, from Old Dutch *fuoder, from Proto-West Germanic *fōdr.

Noun

voer n (uncountable)

1. fodder, grub, animal food, feed, (for humans) inferior food

   De boer verdeelt het voer onder zijn vee.

   The farmer distributes the fodder among his livestock.

   Ik moet voer kopen voor mijn konijnen.

   I need to buy grub for my rabbits.

   Dit voer is rijk aan essentiële voedingsstoffen voor vogels.

   This animal food is rich in essential nutrients for birds.

2. (obsolete) bait

Derived terms

• avondvoer
• beestenvoer
• bijvoer
• bokkenvoer
• hondenvoer
• konijnenvoer
• krachtvoer
• medevoer
• melkvoer
• mengvoer
• ochtendvoer
• paardenvoer
• persvoer
• pluimveevoer
• varkensvoer
• voerbak
• voerbal
• voerbank
• voeremmer
• voergeld
• voerketel
• voerkist
• voerkrib
• voermand
• voerplek
• voerportie
• voersoort
• voerstal
• voertrog
• voerwagen
• voerzak

 

Related terms

• voeden

Descendants

• → Caribbean Javanese: pur

Etymology 2

Contraction of voeder, from Middle Dutch voeder, from Old Dutch *fuothar, from Proto-West Germanic *fōþr.

Noun

voer n (uncountable)

1. (wagon) load
2. (obsolete) a wine measure, about a barrel

Etymology 3

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

voer n (plural voeren, diminutive voertje n)

1. (obsolete) act(ion), deed; business
2. (obsolete) conduct
3. (obsolete) attitude
4. (obsolete) agitation; mischief

Derived terms

• beestenvoer
• breedvoerig
• dronkaardsvoer
• heerenvoer
• hoerenvoer
• hondenvoer
• hondsvoer
• kettersvoer
• koopmansvoer
• lichtvoerig
• mannenvoer
• navoer
• princessenvoer
• ruitersvoer
• schijtvoer
• strontvoer
• uitvoerig
• vorstenvoer
• vrouwenvoer
• zoetvoerig
• zotsvoer

 

Etymology 4

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

voer

1. singular past indicative of varen

Verb

voer

1. inflection of voeren:
   1. first-person singular present indicative
   2. imperative

Anagrams

• over, rove

Middle Dutch

Preposition

voer

1. Alternative spelling of vōre

Verb

voer

1. first/third-person singular present indicative of vāren

Middle Low German

Preposition

voer

1. for

Preposition

voer

1. in front of