átala

See also: atala and åtala

Faroese

Etymology

From á- +‎ tala.

Verb

átala

1. to reprimand, to rebuke

Conjugation

Conjugation of átala (group v-30)
infinitive	átala
supine	átalað
participle (a6)1	átalandi	átalaður
	present	past
first singular	átali	átalaði
second singular	átalar	átalaði
third singular	átalar	átalaði
plural	átala	átalaðu
	imperative
singular	átala!
plural	átalið!
1Only the past participle being declined.

Related terms

• átala (a reprimand)

See also

• ábreiðsla
• harta
• arga

Spanish

Verb

átala

1. second-person singular imperative of atar combined with la