Μυκηναῖος

Ancient Greek

Etymology

Μῠκῆναι (Mukênai) +‎ -αῖος (-aîos)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /my.kɛː.nâi̯.os/ → /my.ciˈnɛ.os/ → /mi.ciˈne.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /my.kɛː.nâi̯.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /my.ke̝ˈnɛ.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /my.ciˈnɛ.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /my.ciˈne.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /mi.ciˈne.os/

Adjective

Μῠκηναῖος • (Mukēnaîos) m (feminine Μῠκηναίᾱ, neuter Μῠκηναῖον); first/second declension

1. Mycenaean

Declension

First and second declension of Μῠκηναῖος; Μῠκηναίᾱ; Μῠκηναῖον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		Μῠκηναῖος Mukēnaîos	Μῠκηναίᾱ Mukēnaíā	Μῠκηναῖον Mukēnaîon		Μῠκηναίω Mukēnaíō	Μῠκηναίᾱ Mukēnaíā	Μῠκηναίω Mukēnaíō		Μῠκηναῖοι Mukēnaîoi	Μῠκηναῖαι Mukēnaîai	Μῠκηναῖᾰ Mukēnaîa
Genitive		Μῠκηναίου Mukēnaíou	Μῠκηναίᾱς Mukēnaíās	Μῠκηναίου Mukēnaíou		Μῠκηναίοιν Mukēnaíoin	Μῠκηναίαιν Mukēnaíain	Μῠκηναίοιν Mukēnaíoin		Μῠκηναίων Mukēnaíōn	Μῠκηναίων Mukēnaíōn	Μῠκηναίων Mukēnaíōn
Dative		Μῠκηναίῳ Mukēnaíōi	Μῠκηναίᾳ Mukēnaíāi	Μῠκηναίῳ Mukēnaíōi		Μῠκηναίοιν Mukēnaíoin	Μῠκηναίαιν Mukēnaíain	Μῠκηναίοιν Mukēnaíoin		Μῠκηναίοις Mukēnaíois	Μῠκηναίαις Mukēnaíais	Μῠκηναίοις Mukēnaíois
Accusative		Μῠκηναῖον Mukēnaîon	Μῠκηναίᾱν Mukēnaíān	Μῠκηναῖον Mukēnaîon		Μῠκηναίω Mukēnaíō	Μῠκηναίᾱ Mukēnaíā	Μῠκηναίω Mukēnaíō		Μῠκηναίους Mukēnaíous	Μῠκηναίᾱς Mukēnaíās	Μῠκηναῖᾰ Mukēnaîa
Vocative		Μῠκηναῖε Mukēnaîe	Μῠκηναίᾱ Mukēnaíā	Μῠκηναῖον Mukēnaîon		Μῠκηναίω Mukēnaíō	Μῠκηναίᾱ Mukēnaíā	Μῠκηναίω Mukēnaíō		Μῠκηναῖοι Mukēnaîoi	Μῠκηναῖαι Mukēnaîai	Μῠκηναῖᾰ Mukēnaîa
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		Μῠκηναίως Mukēnaíōs				Μῠκηναιότερος Mukēnaióteros				Μῠκηναιότᾰτος Mukēnaiótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

Μῠκηναῖος • (Mukēnaîos) m (genitive Μῠκηναίοῦ); second declension

1. Mycenaean

Declension

Second declension of ὁ Μῠκηναῖος; τοῦ Μῠκηναίου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ Μῠκηναῖος ho Mukēnaîos	τὼ Μῠκηναίω tṑ Mukēnaíō	οἱ Μῠκηναῖοι hoi Mukēnaîoi
Genitive	τοῦ Μῠκηναίου toû Mukēnaíou	τοῖν Μῠκηναίοιν toîn Mukēnaíoin	τῶν Μῠκηναίων tôn Mukēnaíōn
Dative	τῷ Μῠκηναίῳ tôi Mukēnaíōi	τοῖν Μῠκηναίοιν toîn Mukēnaíoin	τοῖς Μῠκηναίοις toîs Mukēnaíois
Accusative	τὸν Μῠκηναῖον tòn Mukēnaîon	τὼ Μῠκηναίω tṑ Mukēnaíō	τοὺς Μῠκηναίους toùs Mukēnaíous
Vocative	Μῠκηναῖε Mukēnaîe	Μῠκηναίω Mukēnaíō	Μῠκηναῖοι Mukēnaîoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.