αδασκάλευτος

Greek

Adjective

αδασκάλευτος • (adaskáleftos) m (feminine αδασκάλευτη, neuter αδασκάλευτο)

1. untutored, unschooled, uninstructed
2. undomesticated

Declension

Declension of αδασκάλευτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδασκάλευτος •	αδασκάλευτη •	αδασκάλευτο •	αδασκάλευτοι •	αδασκάλευτες •	αδασκάλευτα •
genitive	αδασκάλευτου •	αδασκάλευτης •	αδασκάλευτου •	αδασκάλευτων •	αδασκάλευτων •	αδασκάλευτων •
accusative	αδασκάλευτο •	αδασκάλευτη •	αδασκάλευτο •	αδασκάλευτους •	αδασκάλευτες •	αδασκάλευτα •
vocative	αδασκάλευτε •	αδασκάλευτη •	αδασκάλευτο •	αδασκάλευτοι •	αδασκάλευτες •	αδασκάλευτα •