αμάρτυρος

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈmaɾ.ti.ɾos/
• Hyphenation: α‧μάρ‧τυ‧ρος

Adjective

αμάρτυρος • (amártyros) m (feminine αμάρτυρη, neuter αμάρτυρο)

1. unattested, without evidence (especially in linguistics, grammar)

   Antonym: μαρτυρημένος (martyriménos)

Declension

Declension of αμάρτυρος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αμάρτυρος •	αμάρτυρη •	αμάρτυρο •	αμάρτυροι •	αμάρτυρες •	αμάρτυρα •
genitive	αμάρτυρου •	αμάρτυρης •	αμάρτυρου •	αμάρτυρων •	αμάρτυρων •	αμάρτυρων •
accusative	αμάρτυρο •	αμάρτυρη •	αμάρτυρο •	αμάρτυρους •	αμάρτυρες •	αμάρτυρα •
vocative	αμάρτυρε •	αμάρτυρη •	αμάρτυρο •	αμάρτυροι •	αμάρτυρες •	αμάρτυρα •

Related terms

• see: μάρτυρας m (mártyras, “martyr”)