αναβλητικός

Greek

Adjective

αναβλητικός • (anavlitikós) m (feminine αναβλητική, neuter αναβλητικό)

1. procrastinating, dilatory, delaying

Declension

Declension of αναβλητικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναβλητικός •	αναβλητική •	αναβλητικό •	αναβλητικοί •	αναβλητικές •	αναβλητικά •
genitive	αναβλητικού •	αναβλητικής •	αναβλητικού •	αναβλητικών •	αναβλητικών •	αναβλητικών •
accusative	αναβλητικό •	αναβλητική •	αναβλητικό •	αναβλητικούς •	αναβλητικές •	αναβλητικά •
vocative	αναβλητικέ •	αναβλητική •	αναβλητικό •	αναβλητικοί •	αναβλητικές •	αναβλητικά •

Related terms

• αναβλητικότητα f (anavlitikótita, “procrastination”)

• and see: αναβάλλω (anavállo, “to delay, to procrastinate”)