αναγνωρίζω

See also: ἀναγνωρίζω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἀναγνωρίζω (anagnōrízō). From the sense "admit" Semantic loan from French reconnaître. Morphologically, from ανα- (ana-, “repeated”) +‎ γνωρίζω (gnorízo, “know”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.na.ɣnoˈɾi.zo/
• Hyphenation: α‧να‧γνω‧ρί‧ζω

Verb

αναγνωρίζω • (anagnorízo) (past αναγνώρισα, passive αναγνωρίζομαι)

1. to recognise (UK), recognize (US):
   1. to identify
   2. to acknowledge, admit

      Αναγνωρίζω τα λάθη μου.

      Anagnorízo ta láthi mou.

      I admit my mistakes.

Conjugation

αναγνωρίζω   αναγνωρίζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αναγνωρίζω	αναγνωρίσω	αναγνωρίζομαι	αναγνωριστώ
2 sg	αναγνωρίζεις	αναγνωρίσεις	αναγνωρίζεσαι	αναγνωριστείς
3 sg	αναγνωρίζει	αναγνωρίσει	αναγνωρίζεται	αναγνωριστεί
1 pl	αναγνωρίζουμε, [‑ομε]	αναγνωρίσουμε, [‑ομε]	αναγνωριζόμαστε	αναγνωριστούμε
2 pl	αναγνωρίζετε	αναγνωρίσετε	αναγνωρίζεστε, αναγνωριζόσαστε	αναγνωριστείτε
3 pl	αναγνωρίζουν(ε)	αναγνωρίσουν(ε)	αναγνωρίζονται	αναγνωριστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αναγνώριζα	αναγνώρισα	αναγνωριζόμουν(α)	αναγνωρίστηκα
2 sg	αναγνώριζες	αναγνώρισες	αναγνωριζόσουν(α)	αναγνωρίστηκες
3 sg	αναγνώριζε	αναγνώρισε	αναγνωριζόταν(ε)	αναγνωρίστηκε
1 pl	αναγνωρίζαμε	αναγνωρίσαμε	αναγνωριζόμασταν, (‑όμαστε)	αναγνωριστήκαμε
2 pl	αναγνωρίζατε	αναγνωρίσατε	αναγνωριζόσασταν, (‑όσαστε)	αναγνωριστήκατε
3 pl	αναγνώριζαν, αναγνωρίζαν(ε)	αναγνώρισαν, αναγνωρίσαν(ε)	αναγνωρίζονταν, (αναγνωριζόντουσαν)	αναγνωρίστηκαν, αναγνωριστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αναγνωρίζω ➤	θα αναγνωρίσω ➤	θα αναγνωρίζομαι ➤	θα αναγνωριστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αναγνωρίζεις, …	θα αναγνωρίσεις, …	θα αναγνωρίζεσαι, …	θα αναγνωριστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αναγνωρίσει   έχω, έχεις, … αναγνωρισμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αναγνωριστεί   είμαι, είσαι, … αναγνωρισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αναγνωρίσει   είχα, είχες, … αναγνωρισμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αναγνωριστεί   ήμουν, ήσουν, … αναγνωρισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αναγνωρίσει   θα έχω, θα έχεις, … αναγνωρισμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αναγνωριστεί   θα είμαι, θα είσαι, … αναγνωρισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αναγνώριζε	αναγνώρισε	—	αναγνωρίσου
2 pl	αναγνωρίζετε	αναγνωρίστε	αναγνωρίζεστε	αναγνωριστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αναγνωρίζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αναγνωρίσει ➤		αναγνωρισμένος, ‑η, ‑o {ανεγνωρισμένος, ‑η, ‑o} ➤
Nonfinite form➤	αναγνωρίσει		αναγνωριστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αναγνωρίσιμος (anagnorísimos, “recognisable”)
• αναγνώριση f (anagnórisi, “recognition, reconnaissance”)
• αναγνωριστικός (anagnoristikós, “reconnoitring”, adjective)

• and see: γνώση f (gnósi, “knowledge”)