ανοικονόμητος

Greek

Adjective

ανοικονόμητος • (anoikonómitos) m (feminine ανοικονόμητη, neuter ανοικονόμητο)

1. awkward, clumsy
2. ungainly
3. (figurative) wayward

Declension

Declension of ανοικονόμητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανοικονόμητος •	ανοικονόμητη •	ανοικονόμητο •	ανοικονόμητοι •	ανοικονόμητες •	ανοικονόμητα •
genitive	ανοικονόμητου •	ανοικονόμητης •	ανοικονόμητου •	ανοικονόμητων •	ανοικονόμητων •	ανοικονόμητων •
accusative	ανοικονόμητο •	ανοικονόμητη •	ανοικονόμητο •	ανοικονόμητους •	ανοικονόμητες •	ανοικονόμητα •
vocative	ανοικονόμητε •	ανοικονόμητη •	ανοικονόμητο •	ανοικονόμητοι •	ανοικονόμητες •	ανοικονόμητα •