ανούσιος

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἀνούσιος (anoúsios).

Adjective

ανούσιος • (anoúsios) m (feminine ανούσιη, neuter ανούσιο)

1. tasteless, insipid (food, drink, etc)

   Synonyms: άνοστος (ánostos), άγευστος (ágefstos), άγουστος (ágoustos)

   Antonym: νόστιμος (nóstimos)

Declension

Declension of ανούσιος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανούσιος •	ανούσιη •	ανούσιο •	ανούσιοι •	ανούσιες •	ανούσια •
genitive	ανούσιου •	ανούσιης •	ανούσιου •	ανούσιων •	ανούσιων •	ανούσιων •
accusative	ανούσιο •	ανούσιη •	ανούσιο •	ανούσιους •	ανούσιες •	ανούσια •
vocative	ανούσιε •	ανούσιη •	ανούσιο •	ανούσιοι •	ανούσιες •	ανούσια •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανούσιος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανούσιος, etc.)

See also

• ακαλαίσθητος (akalaísthitos, “inelegant, tasteless”)