απαράσκευος
Greek edit
Alternative forms edit
- απαρασκεύαστος (aparaskévastos)
Etymology edit
From Ancient Greek ἀπαράσκευος (aparáskeuos).
Adjective edit
απαράσκευος • (aparáskevos) m (feminine απαράσκευη, neuter απαράσκευο)
- unprepared, not ready, unready, disorganised
- Synonyms: απροετοίμαστος (aproetoímastos), ακατάρτιστος (akatártistos)
Declension edit
Declension of απαράσκευος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απαράσκευος • | απαράσκευη • | απαράσκευο • | απαράσκευοι • | απαράσκευες • | απαράσκευα • |
| genitive | απαράσκευου • | απαράσκευης • | απαράσκευου • | απαράσκευων • | απαράσκευων • | απαράσκευων • |
| accusative | απαράσκευο • | απαράσκευη • | απαράσκευο • | απαράσκευους • | απαράσκευες • | απαράσκευα • |
| vocative | απαράσκευε • | απαράσκευη • | απαράσκευο • | απαράσκευοι • | απαράσκευες • | απαράσκευα • |