αστοιχείωτος

See also: αστοίχειωτος

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /as.tiˈçi.o.tos/
• Homophone: αστοίχειωτος (astoícheiotos)

Adjective

αστοιχείωτος • (astoicheíotos) m (feminine αστοιχείωτη, neuter αστοιχείωτο)

1. unprofessional: of a person ignoring the basic tenets and principles of their craft
2. badly educated, uneducated

   Synonym: αγράμματος (agrámmatos)

Declension

Declension of αστοιχείωτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αστοιχείωτος •	αστοιχείωτη •	αστοιχείωτο •	αστοιχείωτοι •	αστοιχείωτες •	αστοιχείωτα •
genitive	αστοιχείωτου •	αστοιχείωτης •	αστοιχείωτου •	αστοιχείωτων •	αστοιχείωτων •	αστοιχείωτων •
accusative	αστοιχείωτο •	αστοιχείωτη •	αστοιχείωτο •	αστοιχείωτους •	αστοιχείωτες •	αστοιχείωτα •
vocative	αστοιχείωτε •	αστοιχείωτη •	αστοιχείωτο •	αστοιχείωτοι •	αστοιχείωτες •	αστοιχείωτα •

Further reading

• αστοιχείωτος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language