ατοίμαστος

Greek

Adjective

ατοίμαστος • (atoímastos) m (feminine ατοίμαστη, neuter ατοίμαστο)

1. Informal form of ανέτοιμος (anétoimos).

Declension

Declension of ατοίμαστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ατοίμαστος •	ατοίμαστη •	ατοίμαστο •	ατοίμαστοι •	ατοίμαστες •	ατοίμαστα •
genitive	ατοίμαστου •	ατοίμαστης •	ατοίμαστου •	ατοίμαστων •	ατοίμαστων •	ατοίμαστων •
accusative	ατοίμαστο •	ατοίμαστη •	ατοίμαστο •	ατοίμαστους •	ατοίμαστες •	ατοίμαστα •
vocative	ατοίμαστε •	ατοίμαστη •	ατοίμαστο •	ατοίμαστοι •	ατοίμαστες •	ατοίμαστα •