αυταπάρνηση

Greek

Etymology

Inherited from αὐταπάρνησις (autapárnēsis) (Katharevousa)

Noun

αυταπάρνηση • (aftapárnisi) f (usually uncountable, plural αυταπαρνήσεις)

1. self-denial, self-abnegation
2. altruism

Declension

Declension of αυταπάρνηση

	singular	plural
nominative	αυταπάρνηση •	αυταπαρνήσεις •
genitive	αυταπάρνησης •	αυταπαρνήσεων •
accusative	αυταπάρνηση •	αυταπαρνήσεις •
vocative	αυταπάρνηση •	αυταπαρνήσεις •
Older or formal genitive singular: αυταπαρνήσεως •

Related terms

• see: άρνηση f (árnisi, “denial”)

Further reading

• αυταπάρνηση on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• “αυταπάρνηση”, in Platform to search dictionaries of modern and medieval Greek at the Centre for the Greek language