αυτόνομος

Greek

Adjective

αυτόνομος • (aftónomos) m (feminine αυτόνομη, neuter αυτόνομο)

1. autonomous, self-governing
2. standalone

Declension

Declension of αυτόνομος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αυτόνομος •	αυτόνομη •	αυτόνομο •	αυτόνομοι •	αυτόνομες •	αυτόνομα •
genitive	αυτόνομου •	αυτόνομης •	αυτόνομου •	αυτόνομων •	αυτόνομων •	αυτόνομων •
accusative	αυτόνομο •	αυτόνομη •	αυτόνομο •	αυτόνομους •	αυτόνομες •	αυτόνομα •
vocative	αυτόνομε •	αυτόνομη •	αυτόνομο •	αυτόνομοι •	αυτόνομες •	αυτόνομα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αυτόνομος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αυτόνομος, etc.)