βδελύγματος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /βðeˈlyɣ.ma.tos/ → /vðeˈliɣ.ma.tos/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bdeˈlyɡ.ma.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βðeˈlyɣ.ma.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vðeˈlyɣ.ma.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vðeˈliɣ.ma.tos/

Noun

βδελῠ́γμᾰτος • (bdelúgmatos) n (Koine)

1. genitive singular of βδέλῠγμᾰ (bdélugma)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /vðeˈliɣmatos/
• Hyphenation: βδε‧λύγ‧μα‧τος

Noun

βδελύγματος • (vdelýgmatos) n

1. Genitive singular form of βδέλυγμα (vdélygma).