γελοίος

See also: γέλοιος

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek γελοῖος (geloîos, “amusing”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʝeˈlios/
• Hyphenation: γε‧λοί‧ος

Adjective

γελοίος • (geloíos) m (feminine γελοία, neuter γελοίο)

1. ridiculous, ludicrous, farcical, laughable (something illogical, worthy of laughter or derision)

Declension

Declension of γελοίος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	γελοίος •	γελοία •	γελοίο •	γελοίοι •	γελοίες •	γελοία •
genitive	γελοίου •	γελοίας •	γελοίου •	γελοίων •	γελοίων •	γελοίων •
accusative	γελοίο •	γελοία •	γελοίο •	γελοίους •	γελοίες •	γελοία •
vocative	γελοίε •	γελοία •	γελοίο •	γελοίοι •	γελοίες •	γελοία •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο γελοίος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο γελοίος, etc.)

Synonyms

• αξιογέλαστος (axiogélastos, “laughable, ridiculous”)
• καταγέλαστος (katagélastos, “laughable, ridiculous”)

Related terms

• see: γελάω (geláo, “I laugh”)