γούστο
Greek edit
Etymology edit
From Byzantine Greek γοῦστο (goûsto), from Venetian gusto (“taste”).
Pronunciation edit
Noun edit
γούστο • (goústo) n (plural γούστα)
- taste (person's implicit set of preferences)
- Έχεις θαυμάσιο γούστο στη μουσική.
- Écheis thavmásio goústo sti mousikí.
- You have a wonderful taste in music.
- Ο καθένας με τα γούστα του.
- O kathénas me ta goústa tou.
- Each to their own.
- (more specifically) good taste
- Το διαμέρισμά της δείχνει το γούστο της.
- To diamérismá tis deíchnei to goústo tis.
- Her apartment shows her great taste.
- Είναι άνθρωπος με γούστο· ποτέ δε θα φορούσε κάτι τέτοιο!
- Eínai ánthropos me goústo; poté de tha foroúse káti tétoio!
- He's a man of good taste; he'd never wear something like that!
- (by extension) fun
- Μου χάλασε το γούστο ο καβγάς.
- Mou chálase to goústo o kavgás.
- The fight spoiled my good fun.
- Έχει γούστο ο φίλος σου.
- Échei goústo o fílos sou.
- Your friend is great fun.
Declension edit
declension of γούστο
Synonyms edit
- προτίμηση f (protímisi, “preference”)
Derived terms edit
- γουστόζικος (goustózikos, “funny”)
Related terms edit
- γουστάρω (goustáro, “to like, to fancy”)