γράφω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *grəpʰō, from Proto-Indo-European *gerbʰ-. Cognates include Old English ċeorfan (English carve), Old Church Slavonic жрѣбъ (žrěbŭ).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡrá.pʰɔː/ → /ˈɣra.ɸo/ → /ˈɣra.fo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡrá.pʰɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈɡra.pʰo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈɣra.ɸo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈɣra.fo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈɣra.fo/

Verb

γρᾰ́φω • (gráphō)

1. (Homeric) to scratch, cut into
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 17.599:

     γράψεν δέ οἱ ὀστέον ἄχρις / αἰχμὴ Πουλυδάμαντος […]

     grápsen dé hoi ostéon ákhris / aikhmḕ Pouludámantos […]

     and the spearpoint of Polydamas scratched him close to the bone […]

2. to draw, sketch, paint
3. to write
4. to write down, propose a law
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Hellenica 1.7.34:

     ταῦτ’ εἰπὼν Εὐρυπτόλεμος ἔγραψε γνώμην κατὰ τὸ Καννωνοῦ ψήφισμα κρίνεσθαι τοὺς ἄνδρας δίχα ἕκαστον.

     taût’ eipṑn Euruptólemos égrapse gnṓmēn katà tò Kannōnoû psḗphisma krínesthai toùs ándras díkha hékaston.

     After saying this, Euryptolemus proposed a resolution that the men be tried under the decree of Cannonus, each one separately.

5. (middle voice)
   1. (indirect reflexive) write down for oneself, note down
      • 366 BCE – 348 BCE, Plato, Theaetetus 143a:

        Τερψίων   ἀτὰρ τίνες ἦσαν οἱ λόγοι; ἔχοις ἂν διηγήσασθαι;
        Εὐκλείδης   οὐ μὰ τὸν Δία, […] ἀλλ’ ἐγραψάμην μὲν τότ’ εὐθὺς οἴκαδ’ ἐλθὼν ὑπομνήματα […] .

        Terpsíōn   atàr tínes êsan hoi lógoi? ékhois àn diēgḗsasthai?
        Eukleídēs   ou mà tòn Día, […] all’ egrapsámēn mèn tót’ euthùs oíkad’ elthṑn hupomnḗmata […] .

        Terpsion: But what was the talk? Can you repeat it?
        Eucleides: No, by Zeus, but I wrote myself notes as soon as I came home.

   2. to indict, prosecute
      • 330 BCE, Demosthenes, On the Crown 13:

        δεῖ […] ταῖς ἐκ τῶν νόμων τιμωρίαις παρ’ αὐτὰ τἀδικήματα χρῆσθαι, […] εἰ δὲ γράφοντα παράνομα, παρανόμων γραφόμενον

        deî […] taîs ek tôn nómōn timōríais par’ autà tadikḗmata khrêsthai, […] ei dè gráphonta paránoma, paranómōn graphómenon

        he must make use of the legal punishments for these crimes: […] if [I] proposed illegal measures, to indict [me] for breaking the law

      οἱ γραψάμενοι

      hoi grapsámenoi

      the prosecutors

6. (perfect passive) be written down, be in written form
   • 366 BCE – 348 BCE, Plato, Theaetetus 143a:

     Εὐκλείδης   […] ὥστε μοι σχεδόν τι πᾶς ὁ λόγος γέγραπται.

     Eukleídēs   […] hṓste moi skhedón ti pâs ho lógos gégraptai.

     Eucleides:   […] So I have pretty much the whole conversation written down.

Inflection

   Present: γρᾰ́φω, γρᾰ́φομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	γρᾰ́φω	γρᾰ́φεις	γρᾰ́φει	γρᾰ́φετον	γρᾰ́φετον	γρᾰ́φομεν	γρᾰ́φετε	γρᾰ́φουσῐ(ν)
	subjunctive	γρᾰ́φω	γρᾰ́φῃς	γρᾰ́φῃ	γρᾰ́φητον	γρᾰ́φητον	γρᾰ́φωμεν	γρᾰ́φητε	γρᾰ́φωσῐ(ν)
	optative	γρᾰ́φοιμῐ	γρᾰ́φοις	γρᾰ́φοι	γρᾰ́φοιτον	γρᾰφοίτην	γρᾰ́φοιμεν	γρᾰ́φοιτε	γρᾰ́φοιεν
	imperative		γρᾰ́φε	γρᾰφέτω	γρᾰ́φετον	γρᾰφέτων		γρᾰ́φετε	γρᾰφόντων
middle/ passive	indicative	γρᾰ́φομαι	γρᾰ́φῃ, γρᾰ́φει	γρᾰ́φεται	γρᾰ́φεσθον	γρᾰ́φεσθον	γρᾰφόμεθᾰ	γρᾰ́φεσθε	γρᾰ́φονται
	subjunctive	γρᾰ́φωμαι	γρᾰ́φῃ	γρᾰ́φηται	γρᾰ́φησθον	γρᾰ́φησθον	γρᾰφώμεθᾰ	γρᾰ́φησθε	γρᾰ́φωνται
	optative	γρᾰφοίμην	γρᾰ́φοιο	γρᾰ́φοιτο	γρᾰ́φοισθον	γρᾰφοίσθην	γρᾰφοίμεθᾰ	γρᾰ́φοισθε	γρᾰ́φοιντο
	imperative		γρᾰ́φου	γρᾰφέσθω	γρᾰ́φεσθον	γρᾰφέσθων		γρᾰ́φεσθε	γρᾰφέσθων
		active				middle/passive
infinitive		γρᾰ́φειν				γρᾰ́φεσθαι
participle	m	γρᾰ́φων				γρᾰφόμενος
	f	γρᾰ́φουσᾰ				γρᾰφομένη
	n	γρᾰ́φον				γρᾰφόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔγρᾰφον, ἐγρᾰφόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔγρᾰφον	ἔγρᾰφες	ἔγρᾰφε(ν)	ἐγρᾰ́φετον	ἐγρᾰφέτην	ἐγρᾰ́φομεν	ἐγρᾰ́φετε	ἔγρᾰφον
middle/ passive	indicative	ἐγρᾰφόμην	ἐγρᾰ́φου	ἐγρᾰ́φετο	ἐγρᾰ́φεσθον	ἐγρᾰφέσθην	ἐγρᾰφόμεθᾰ	ἐγρᾰ́φεσθε	ἐγρᾰ́φοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: γρᾰ́ψω, γρᾰ́ψομαι, γρᾰφήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	γρᾰ́ψω	γρᾰ́ψεις	γρᾰ́ψει	γρᾰ́ψετον	γρᾰ́ψετον	γρᾰ́ψομεν	γρᾰ́ψετε	γρᾰ́ψουσῐ(ν)
	optative	γρᾰ́ψοιμῐ	γρᾰ́ψοις	γρᾰ́ψοι	γρᾰ́ψοιτον	γρᾰψοίτην	γρᾰ́ψοιμεν	γρᾰ́ψοιτε	γρᾰ́ψοιεν
middle	indicative	γρᾰ́ψομαι	γρᾰ́ψῃ, γρᾰ́ψει	γρᾰ́ψεται	γρᾰ́ψεσθον	γρᾰ́ψεσθον	γρᾰψόμεθᾰ	γρᾰ́ψεσθε	γρᾰ́ψονται
	optative	γρᾰψοίμην	γρᾰ́ψοιο	γρᾰ́ψοιτο	γρᾰ́ψοισθον	γρᾰψοίσθην	γρᾰψοίμεθᾰ	γρᾰ́ψοισθε	γρᾰ́ψοιντο
passive	indicative	γρᾰφήσομαι	γρᾰφήσῃ	γρᾰφήσεται	γρᾰφήσεσθον	γρᾰφήσεσθον	γρᾰφησόμεθᾰ	γρᾰφήσεσθε	γρᾰφήσονται
	optative	γρᾰφησοίμην	γρᾰφήσοιο	γρᾰφήσοιτο	γρᾰφήσοισθον	γρᾰφησοίσθην	γρᾰφησοίμεθᾰ	γρᾰφήσοισθε	γρᾰφήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		γρᾰ́ψειν			γρᾰ́ψεσθαι		γρᾰφήσεσθαι
participle	m	γρᾰ́ψων			γρᾰψόμενος		γρᾰφησόμενος
	f	γρᾰ́ψουσᾰ			γρᾰψομένη		γρᾰφησομένη
	n	γρᾰ́ψον			γρᾰψόμενον		γρᾰφησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔγρᾰψᾰ, ἐγρᾰψᾰ́μην, ἐγρᾰ́φην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔγρᾰψᾰ	ἔγρᾰψᾰς	ἔγρᾰψε(ν)	ἐγρᾰ́ψᾰτον	ἐγρᾰψᾰ́την	ἐγρᾰ́ψᾰμεν	ἐγρᾰ́ψᾰτε	ἔγρᾰψᾰν
	subjunctive	γρᾰ́ψω	γρᾰ́ψῃς	γρᾰ́ψῃ	γρᾰ́ψητον	γρᾰ́ψητον	γρᾰ́ψωμεν	γρᾰ́ψητε	γρᾰ́ψωσῐ(ν)
	optative	γρᾰ́ψαιμῐ	γρᾰ́ψειᾰς, γρᾰ́ψαις	γρᾰ́ψειε(ν), γρᾰ́ψαι	γρᾰ́ψαιτον	γρᾰψαίτην	γρᾰ́ψαιμεν	γρᾰ́ψαιτε	γρᾰ́ψειᾰν, γρᾰ́ψαιεν
	imperative		γρᾰ́ψον	γρᾰψᾰ́τω	γρᾰ́ψᾰτον	γρᾰψᾰ́των		γρᾰ́ψᾰτε	γρᾰψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐγρᾰψᾰ́μην	ἐγρᾰ́ψω	ἐγρᾰ́ψᾰτο	ἐγρᾰ́ψᾰσθον	ἐγρᾰψᾰ́σθην	ἐγρᾰψᾰ́μεθᾰ	ἐγρᾰ́ψᾰσθε	ἐγρᾰ́ψᾰντο
	subjunctive	γρᾰ́ψωμαι	γρᾰ́ψῃ	γρᾰ́ψηται	γρᾰ́ψησθον	γρᾰ́ψησθον	γρᾰψώμεθᾰ	γρᾰ́ψησθε	γρᾰ́ψωνται
	optative	γρᾰψαίμην	γρᾰ́ψαιο	γρᾰ́ψαιτο	γρᾰ́ψαισθον	γρᾰψαίσθην	γρᾰψαίμεθᾰ	γρᾰ́ψαισθε	γρᾰ́ψαιντο
	imperative		γρᾰ́ψαι	γρᾰψᾰ́σθω	γρᾰ́ψᾰσθον	γρᾰψᾰ́σθων		γρᾰ́ψᾰσθε	γρᾰψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐγρᾰ́φην	ἐγρᾰ́φης	ἐγρᾰ́φη	ἐγρᾰ́φητον	ἐγρᾰφήτην	ἐγρᾰ́φημεν	ἐγρᾰ́φητε	ἐγρᾰ́φησᾰν
	subjunctive	γρᾰφῶ	γρᾰφῇς	γρᾰφῇ	γρᾰφῆτον	γρᾰφῆτον	γρᾰφῶμεν	γρᾰφῆτε	γρᾰφῶσῐ(ν)
	optative	γρᾰφείην	γρᾰφείης	γρᾰφείη	γρᾰφεῖτον, γρᾰφείητον	γρᾰφείτην, γρᾰφειήτην	γρᾰφεῖμεν, γρᾰφείημεν	γρᾰφεῖτε, γρᾰφείητε	γρᾰφεῖεν, γρᾰφείησᾰν
	imperative		γρᾰ́φηθῐ	γρᾰφήτω	γρᾰ́φητον	γρᾰφήτων		γρᾰ́φητε	γρᾰφέντων
		active			middle		passive
infinitive		γρᾰ́ψαι			γρᾰ́ψᾰσθαι		γρᾰφῆναι
participle	m	γρᾰ́ψᾱς			γρᾰψᾰ́μενος		γρᾰφείς
	f	γρᾰ́ψᾱσᾰ			γρᾰψᾰμένη		γρᾰφεῖσᾰ
	n	γρᾰ́ψᾰν			γρᾰψᾰ́μενον		γρᾰφέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: γέγρᾰφᾰ, γέγρᾰμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	γέγρᾰφᾰ	γέγρᾰφᾰς	γέγρᾰφε(ν)	γεγρᾰ́φᾰτον	γεγρᾰ́φᾰτον	γεγρᾰ́φᾰμεν	γεγρᾰ́φᾰτε	γεγρᾰ́φᾱσῐ(ν)
	subjunctive	γεγρᾰ́φω	γεγρᾰ́φῃς	γεγρᾰ́φῃ	γεγρᾰ́φητον	γεγρᾰ́φητον	γεγρᾰ́φωμεν	γεγρᾰ́φητε	γεγρᾰ́φωσῐ(ν)
	optative	γεγρᾰ́φοιμῐ, γεγρᾰφοίην	γεγρᾰ́φοις, γεγρᾰφοίης	γεγρᾰ́φοι, γεγρᾰφοίη	γεγρᾰ́φοιτον	γεγρᾰφοίτην	γεγρᾰ́φοιμεν	γεγρᾰ́φοιτε	γεγρᾰ́φοιεν
	imperative		γέγρᾰφε	γεγρᾰφέτω	γεγρᾰ́φετον	γεγρᾰφέτων		γεγρᾰ́φετε	γεγρᾰφόντων
middle/ passive	indicative	γέγρᾰμμαι	γέγρᾰψαι	γέγρᾰπται	γέγρᾰφθον	γέγρᾰφθον	γεγρᾰ́μμεθᾰ	γέγρᾰφθε	γεγρᾰ́φᾰται
	subjunctive	γεγρᾰμμένος ὦ	γεγρᾰμμένος ᾖς	γεγρᾰμμένος ᾖ	γεγρᾰμμένω ἦτον	γεγρᾰμμένω ἦτον	γεγρᾰμμένοι ὦμεν	γεγρᾰμμένοι ἦτε	γεγρᾰμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	γεγρᾰμμένος εἴην	γεγρᾰμμένος εἴης	γεγρᾰμμένος εἴη	γεγρᾰμμένω εἴητον/εἶτον	γεγρᾰμμένω εἰήτην/εἴτην	γεγρᾰμμένοι εἴημεν/εἶμεν	γεγρᾰμμένοι εἴητε/εἶτε	γεγρᾰμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		γέγρᾰψο	γεγρᾰ́φθω	γέγρᾰφθον	γεγρᾰ́φθων		γέγρᾰφθε	γεγρᾰ́φθων
		active				middle/passive
infinitive		γεγρᾰφέναι				γεγρᾰ́φθαι
participle	m	γεγρᾰφώς				γεγρᾰμμένος
	f	γεγρᾰφυῖᾰ				γεγρᾰμμένη
	n	γεγρᾰφός				γεγρᾰμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐγεγρᾰ́φειν, ἐγεγρᾰ́μμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐγεγρᾰ́φειν, ἐγεγρᾰ́φη	ἐγεγρᾰ́φεις, ἐγεγρᾰ́φης	ἐγεγρᾰ́φει(ν)	ἐγεγρᾰ́φετον	ἐγεγρᾰφέτην	ἐγεγρᾰ́φεμεν	ἐγεγρᾰ́φετε	ἐγεγρᾰ́φεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐγεγρᾰ́μμην	ἐγέγρᾰψο	ἐγέγρᾰπτο	ἐγέγρᾰφθον	ἐγεγρᾰ́φθην	ἐγεγρᾰ́μμεθᾰ	ἐγέγρᾰφθε	ἐγεγρᾰ́φᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀναγράφω (anagráphō)
• ἀντεγγράφω (antengráphō)
• ἀντεπιγράφω (antepigráphō)
• ἀντιγράφω (antigráphō)
• ἀντιδιαγράφω (antidiagráphō)
• ἀντιπαραγράφω (antiparagráphō)
• ἀπογράφω (apográphō)
• ἀποδιαγράφω (apodiagráphō)
• γράβδην (grábdēn)
• γράμμα (grámma)
• γραμματεῖον (grammateîon)
• γραμματικός (grammatikós)
• γρᾰμμή (grammḗ)
• γραφεύς (grapheús)
• γραφή (graphḗ)
• γραψείω (grapseíō)
• διαγράφω (diagráphō)
• ἐγγράφω (engráphō)
• ἐγκαταγράφω (enkatagráphō)
• εἰσγράφω (eisgráphō)
• ἐκγράφω (ekgráphō)
• ἐμπεριγράφω (emperigráphō)
• ἐπιγράφω (epigráphō)
• ἐπιδιαγράφω (epidiagráphō)
• καθυπογράφω (kathupográphō)
• καταγράφω (katagráphō)
• λογογράφος (logográphos)
• μεταγράφω (metagráphō)
• μετεγγράφω (metengráphō)
• μετεπιγράφω (metepigráphō)
• παραγράφω (paragráphō)
• παρεγγράφω (parengráphō)
• παρεπιγράφω (parepigráphō)
• περιγράφω (perigráphō)
• ποιγράφω (poigráphō)
• προαναγράφω (proanagráphō)
• προγράφω (prográphō)
• προδιαγράφω (prodiagráphō)
• προεπιγράφω (proepigráphō)
• προκαταγράφω (prokatagráphō)
• προσαναγράφω (prosanagráphō)
• προσαπογράφω (prosapográphō)
• προσγρᾰ́φω (prosgráphō)
• προσδιαγράφω (prosdiagráphō)
• προσεγγράφω (prosengráphō)
• προσεπιγράφω (prosepigráphō)
• προσκαταγράφω (proskatagráphō)
• προσπαραγράφω (prosparagráphō)
• προσυπογράφω (prosupográphō)
• προϋπογράφω (proüpográphō)
• συγγράφω (sungráphō)
• συγκαταγράφω (sunkatagráphō)
• συμπεριγράφω (sumperigráphō)
• συναναγράφω (sunanagráphō)
• συνεγγράφω (sunengráphō)
• συνεπιγράφω (sunepigráphō)
• συνυπογράφω (sunupográphō)
• ὑπεργράφω (hupergráphō)
• ῠ̔πογρᾰ́φω (hupográphō)

 

Descendants

• Greek: γράφω (gráfo)
• Mariupol Greek: гра́фту (hráftu)
• → Italian: graffire

Further reading

• “γράφω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• γράφω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• γράφω in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• “γράφω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “γράφω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “γράφω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G1125 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

From Ancient Greek γράφω (gráphō), from Proto-Hellenic *grəpʰō, from Proto-Indo-European *gerbʰ-. For the stems, see Related terms.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɣra.fo/
• Hyphenation: γρά‧φω

Verb

γράφω • (gráfo) (past έγραψα, passive γράφομαι)

1. to write, pen

   Γράφετε βιβλίο;

   Gráfete vivlío?

   Are you writing a book?

2. to record
3. to issue a ticket (for traffic violation, etc)

Conjugation

γράφω   γράφομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	γράφω	γράψω	γράφομαι	γραφτώ, γραφώ
2 sg	γράφεις	γράψεις	γράφεσαι	γραφτείς, γραφείς
3 sg	γράφει	γράψει	γράφεται	γραφτεί, γραφεί
1 pl	γράφουμε, [‑ομε]	γράψουμε, [‑ομε]	γραφόμαστε	γραφτούμε, γραφούμε
2 pl	γράφετε	γράψετε	γράφεστε, γραφόσαστε	γραφτείτε, γραφείτε
3 pl	γράφουν(ε)	γράψουν(ε)	γράφονται	γραφτούν(ε), γραφούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έγραφα	έγραψα	γραφόμουν(α)	γράφτηκα, γράφηκα
2 sg	έγραφες	έγραψες	γραφόσουν(α)	γράφτηκες, γράφηκες
3 sg	έγραφε	έγραψε	γραφόταν(ε)	γράφτηκε, γράφηκε
1 pl	γράφαμε	γράψαμε	γραφόμασταν, (‑όμαστε)	γραφτήκαμε, γραφήκαμε
2 pl	γράφατε	γράψατε	γραφόσασταν, (‑όσαστε)	γραφτήκατε, γραφήκατε
3 pl	έγραφαν, γράφαν(ε)	έγραψαν, γράψαν(ε)	γράφονταν, (γραφόντουσαν)	γράφτηκαν, γραφτήκαν(ε), γράφηκαν, γραφήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα γράφω ➤	θα γράψω ➤	θα γράφομαι ➤	θα γραφτώ / γραφώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα γράφεις, …	θα γράψεις, …	θα γράφεσαι, …	θα γραφτείς / γραφείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … γράψει   έχω, έχεις, … γραμμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … γραφτεί / γραφεί   είμαι, είσαι, … γραμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … γράψει   είχα, είχες, … γραμμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … γραφτεί / γραφεί   ήμουν, ήσουν, … γραμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … γράψει   θα έχω, θα έχεις, … γραμμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … γραφτεί / γραφεί   θα είμαι, θα είσαι, … γραμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	γράφε	γράψε, γράφ' 1	—	γράψου
2 pl	γράφετε	γράψτε, γράφτε2	γράφεστε	γραφτείτε, γραφείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	γράφοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας γράψει ➤		γραμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	γράψει		γραφτεί, γραφεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. γράφ' το ("write it!"). Compare to imperfective γράφε το ("keep writing it")  2. Colloquial form: γράφτε. There is also a formal type: γράψετε.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Antonyms

• ξεγράφω (xegráfo, “strike out”)

Related terms

More than 60 compounds with -γράφω or -γραφώ e.g.

• αντιγράφω (antigráfo, “to copy, to cheat”)
• εγγράφω (engráfo, “enrol, register”)
• επιγράφω (epigráfo, “inscribe, entitle”)
• σκηνογραφώ (skinografó, “direct film or play”)
• συγγράφω (syngráfo, “to write (a book, etc), to author”)
• υπογράφω (ypográfo, “to sign”)

From stems:

• γραφ- (-γραφία, -γράφος, -γράφημα, -γράφηση) e.g.
  • καταγραφικό (katagrafikó, “chart recorder, datalogger”)
• γραφσ- > γραψ-
  • εγγράψιμος (engrápsimos, “able to be enrolled”)
  • γράψιμο n (grápsimo, “writing”)
• γραφμ- > γραμμ-
• γραπτός (graptós, “written”) and γραπτ-

Italiot Greek

Etymology

From Ancient Greek γράφω (gráphō), from Proto-Hellenic *grəpʰō, from Proto-Indo-European *gerbʰ-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡra.fo/
• Hyphenation: γρά‧φω

Verb

γράφω (Latin spelling grafo)

1. (Apulia, Calabrian) to write