εξορίζω
Greek edit
Verb edit
εξορίζω • (exorízo) (past εξόρισα, passive εξορίζομαι)
Conjugation edit
εξορίζω εξορίζομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | εξορίζω | εξορίσω | εξορίζομαι | εξοριστώ |
| 2 sg | εξορίζεις | εξορίσεις | εξορίζεσαι | εξοριστείς |
| 3 sg | εξορίζει | εξορίσει | εξορίζεται | εξοριστεί |
| 1 pl | εξορίζουμε, [‑ομε] | εξορίσουμε, [‑ομε] | εξοριζόμαστε | εξοριστούμε |
| 2 pl | εξορίζετε | εξορίσετε | εξορίζεστε, εξοριζόσαστε | εξοριστείτε |
| 3 pl | εξορίζουν(ε) | εξορίσουν(ε) | εξορίζονται | εξοριστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | εξόριζα | εξόρισα | εξοριζόμουν(α) | εξορίστηκα |
| 2 sg | εξόριζες | εξόρισες | εξοριζόσουν(α) | εξορίστηκες |
| 3 sg | εξόριζε | εξόρισε | εξοριζόταν(ε) | εξορίστηκε |
| 1 pl | εξορίζαμε | εξορίσαμε | εξοριζόμασταν, (‑όμαστε) | εξοριστήκαμε |
| 2 pl | εξορίζατε | εξορίσατε | εξοριζόσασταν, (‑όσαστε) | εξοριστήκατε |
| 3 pl | εξόριζαν, εξορίζαν(ε) | εξόρισαν, εξορίσαν(ε) | εξορίζονταν, (εξοριζόντουσαν) | εξορίστηκαν, εξοριστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα εξορίζω ➤ | θα εξορίσω ➤ | θα εξορίζομαι ➤ | θα εξοριστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα εξορίζεις, … | θα εξορίσεις, … | θα εξορίζεσαι, … | θα εξοριστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … εξορίσει έχω, έχεις, … εξορισμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … εξοριστεί είμαι, είσαι, … εξορισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … εξορίσει είχα, είχες, … εξορισμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … εξοριστεί ήμουν, ήσουν, … εξορισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … εξορίσει θα έχω, θα έχεις, … εξορισμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … εξοριστεί θα είμαι, θα είσαι, … εξορισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | εξόριζε | εξόρισε | — | εξορίσου |
| 2 pl | εξορίζετε | εξορίστε | εξορίζεστε | εξοριστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | εξορίζοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας εξορίσει ➤ | εξορισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | εξορίσει | εξοριστεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||