ερωτιάρης

Greek

Adjective

ερωτιάρης • (erotiáris) m (feminine ερωτιάρα, neuter ερωτιάρικο)

1. amorous
2. flirtatious

Declension

Declension of ερωτιάρης

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ερωτιάρης •	ερωτιάρα •	ερωτιάρικο •	ερωτιάρηδες •	ερωτιάρες •	ερωτιάρικα •
genitive	ερωτιάρη •	ερωτιάρας •	ερωτιάρικου •	ερωτιάρηδων •	—	ερωτιάρικων •
accusative	ερωτιάρη •	ερωτιάρα •	ερωτιάρικο •	ερωτιάρηδες •	ερωτιάρες •	ερωτιάρικα •
vocative	ερωτιάρη •	ερωτιάρα •	ερωτιάρικο •	ερωτιάρηδες •	ερωτιάρες •	ερωτιάρικα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ερωτιάρης, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ερωτιάρης, etc.)

Synonyms

• αγαπησιάρης (agapisiáris)