θεοφοβούμενος

Greek

Etymology

From θεός (theós, “god”) +‎ φοβούμαι (fovoúmai, “to be afraid”).

Adjective

θεοφοβούμενος • (theofovoúmenos) m (feminine θεοφοβούμενη, neuter θεοφοβούμενο)

1. pious, God-fearing

Declension

Declension of θεοφοβούμενος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θεοφοβούμενος •	θεοφοβούμενη •	θεοφοβούμενο •	θεοφοβούμενοι •	θεοφοβούμενες •	θεοφοβούμενα •
genitive	θεοφοβούμενου •	θεοφοβούμενης •	θεοφοβούμενου •	θεοφοβούμενων •	θεοφοβούμενων •	θεοφοβούμενων •
accusative	θεοφοβούμενο •	θεοφοβούμενη •	θεοφοβούμενο •	θεοφοβούμενους •	θεοφοβούμενες •	θεοφοβούμενα •
vocative	θεοφοβούμενε •	θεοφοβούμενη •	θεοφοβούμενο •	θεοφοβούμενοι •	θεοφοβούμενες •	θεοφοβούμενα •

Synonyms

• θεόφοβος (theófovos)