κακός

Ancient Greek

Etymology

The origin is unknown, possibly connected with Proto-Indo-European root *kakka- (“to defecate”). Compare κακκάω (kakkáō). Also compare Phrygian κακον (kakon, “harm”) and Albanian keq (“bad”). Alternatively, of Pre-Greek origin, according to Beekes.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.kós/ → /kaˈkos/ → /kaˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈkos/

Adjective

κᾰκός • (kakós) m (feminine κᾰκή, neuter κᾰκόν); first/second declension

1. As a measure of quality: bad, worthless, useless
2. As a measure of appearance: ugly, hideous
3. Of circumstances: injurious, wretched, unhappy
4. As a measure of character: low, mean, vile, evil

Inflection

First and second declension of κᾰκός; κᾰκή; κᾰκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κᾰκός kakós	κᾰκή kakḗ	κᾰκόν kakón		κᾰκώ kakṓ	κᾰκᾱ́ kakā́	κᾰκώ kakṓ		κᾰκοί kakoí	κᾰκαί kakaí	κᾰκᾰ́ kaká
Genitive		κᾰκοῦ kakoû	κᾰκῆς kakês	κᾰκοῦ kakoû		κᾰκοῖν kakoîn	κᾰκαῖν kakaîn	κᾰκοῖν kakoîn		κᾰκῶν kakôn	κᾰκῶν kakôn	κᾰκῶν kakôn
Dative		κᾰκῷ kakôi	κᾰκῇ kakêi	κᾰκῷ kakôi		κᾰκοῖν kakoîn	κᾰκαῖν kakaîn	κᾰκοῖν kakoîn		κᾰκοῖς kakoîs	κᾰκαῖς kakaîs	κᾰκοῖς kakoîs
Accusative		κᾰκόν kakón	κᾰκήν kakḗn	κᾰκόν kakón		κᾰκώ kakṓ	κᾰκᾱ́ kakā́	κᾰκώ kakṓ		κᾰκούς kakoús	κᾰκᾱ́ς kakā́s	κᾰκᾰ́ kaká
Vocative		κᾰκέ kaké	κᾰκή kakḗ	κᾰκόν kakón		κᾰκώ kakṓ	κᾰκᾱ́ kakā́	κᾰκώ kakṓ		κᾰκοί kakoí	κᾰκαί kakaí	κᾰκᾰ́ kaká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κᾰκῶς kakôs				κᾰκώτερος / κᾰκῑότερος / κᾰκῐ́ων (Epic) / κᾰκῑ́ων (Tragic) / χείρων / ἥσσων kakṓteros / kakīóteros / kakíōn (Epic) / kakī́ōn (Tragic) / kheírōn / hḗssōn				κᾰ́κῐστος / χείρῐστος / ἥκῐστος kákistos / kheíristos / hḗkistos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• κάκιστος (kákistos)
• κᾰ́κη (kákē)
• κᾰκηγορέω (kakēgoréō)
• κᾰκήγορος (kakḗgoros)
• κᾰκηγορῐ́ᾱ (kakēgoríā)
• κᾰκοβουλῐ́ᾱ (kakoboulíā)
• κᾰκόβῐος (kakóbios)
• κᾰκοδαιμονῐ́ᾱ (kakodaimoníā)
• κᾰκοδαίμων (kakodaímōn)
• κᾰκόδοξος (kakódoxos)
• κᾰκοδοξῐ́ᾱ (kakodoxíā)
• κᾰκόζηλος (kakózēlos)
• κᾰκοήθειᾰ (kakoḗtheia)
• κᾰκοήθης (kakoḗthēs)
• κᾰκόθῡμος (kakóthūmos)
• κᾰκολογέω (kakologéō)
• κᾰκόλογος (kakólogos)
• κᾰκομήχᾰνος (kakomḗkhanos)
• κᾰκόνοιᾰ (kakónoia)
• κᾰκόνους (kakónous)
• κᾰκοποιέω (kakopoiéō)
• κᾰκοποιός (kakopoiós)
• κᾰκοπολῑτείᾱ (kakopolīteíā)
• κᾰκοπρᾱγέω (kakoprāgéō)
• κᾰκοπρᾱ́γμων (kakoprā́gmōn)
• κᾰκοπρᾱγῐ́ᾱ (kakoprāgíā)
• κᾰκοπᾰ́θειᾰ (kakopátheia)
• κᾰκοπᾰθέω (kakopathéō)
• κᾰκοπᾰθής (kakopathḗs)
• κᾰκόπᾰθος (kakópathos)
• κᾰ́κοσμος (kákosmos)
• κᾰκοστόμᾰχος (kakostómakhos)
• κᾰκόσῑτος (kakósītos)
• κᾰ́κοτεχνέω (kákotekhnéō)
• κᾰκότεχνος (kakótekhnos)
• κᾰκοτεχνῐ́ᾱ (kakotekhníā)
• κᾰκότης (kakótēs)
• κᾰκότροπος (kakótropos)
• κᾰκοτροπῐ́ᾱ (kakotropíā)
• κᾰκοτυχέω (kakotukhéō)
• κᾰκοτυχής (kakotukhḗs)
• κᾰκουργέω (kakourgéō)
• κᾰκούργημα (kakoúrgēma)
• κᾰκοῦργος (kakoûrgos)
• κᾰκουργῐ́ᾱ (kakourgíā)
• κᾰκουχέω (kakoukhéō)
• κᾰκόφρων (kakóphrōn)
• κᾰκοφρᾰδής (kakophradḗs)
• κᾰκόφωνος (kakóphōnos)
• κᾰκόω (kakóō)
• κᾰ́κωσῐς (kákōsis)
• κᾰκῐ́ζω (kakízō)
• κᾰκῐ́ᾱ (kakíā)
• κᾰχέκτης (kakhéktēs)
• μνησῐκᾰκέω (mnēsikakéō)
• μνησῐ́κᾰκος (mnēsíkakos)
• μνησῐκᾰκῐ́ᾱ (mnēsikakíā)
• περῐκᾰκέω (perikakéō)
• περῐκᾰ́κησῐς (perikákēsis)
• πᾰ́γκᾰκος (pánkakos)
• συγκᾰκοπαθέω (sunkakopathéō)
• συγκᾰκουργέω (sunkakourgéō)
• τρῐσκᾰκοδαίμων (triskakodaímōn)

 

Descendants

• Greek: κακός (kakós)
• Mariupol Greek: како́с (kakós)

Further reading

• “κακός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κακός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “κακός”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• κακός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• κακός in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “κακός”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G2556 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• κακός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • abandoned idem, page 1.
  • abusive idem, page 5.
  • bad idem, page 58.
  • baleful idem, page 60.
  • base idem, page 64.
  • blackguard idem, page 81.
  • blackguardly idem, page 81.
  • calamitous idem, page 108.
  • careless idem, page 114.
  • corrupt idem, page 176.
  • cowardly idem, page 181.
  • criminal idem, page 184.
  • debased idem, page 199.
  • depraved idem, page 212.
  • detrimental idem, page 220.
  • disgraceful idem, page 233.
  • dishonest idem, page 234.
  • dishonourable idem, page 234.
  • evil idem, page 286.
  • execrable idem, page 290.
  • feeble idem, page 313.
  • graceless idem, page 368.
  • grievous idem, page 373.
  • guilty idem, page 379.
  • harmful idem, page 386.
  • hurtful idem, page 411.
  • ignoble idem, page 414.
  • ill idem, page 414.
  • ill-omened idem, page 416.
  • immoral idem, page 418.
  • inauspicious idem, page 427.
  • incompetent idem, page 429.
  • infamous idem, page 437.
  • iniquitous idem, page 441.
  • injurious idem, page 441.
  • lamentable idem, page 474.
  • low idem, page 502.
  • low-born idem, page 503.
  • mean idem, page 519.
  • mischievous idem, page 533.
  • miserable idem, page 533.
  • naughty idem, page 552.
  • nefarious idem, page 554.
  • niggardly idem, page 558.
  • noxious idem, page 562.
  • obscene idem, page 566.
  • ominous idem, page 572.
  • opprobrious idem, page 577.
  • parlous idem, page 593.
  • pernicious idem, page 607.
  • pitiful idem, page 615.
  • plebeian idem, page 620.
  • poor idem, page 626.
  • portentous idem, page 627.
  • prejudicial idem, page 635.
  • profligate idem, page 653.
  • scandalous idem, page 737.
  • scurvy idem, page 743.
  • shabby idem, page 760.
  • shameful idem, page 761.
  • sinful idem, page 777.
  • sinister idem, page 779.
  • slanderous idem, page 782.
  • sordid idem, page 794.
  • sorry idem, page 795.
  • squalid idem, page 807.
  • troublesome idem, page 897.
  • troublous idem, page 897.
  • uncomfortable idem, page 910.
  • undutiful idem, page 915.
  • unfavourable idem, page 918.
  • unfilial idem, page 918.
  • unfortunate idem, page 918.
  • ungentle idem, page 919.
  • unhappy idem, page 920.
  • unlawful idem, page 924.
  • unlucky idem, page 924.
  • unprincipled idem, page 928.
  • unpropitious idem, page 928.
  • unregenerate idem, page 929.
  • unrighteous idem, page 930.
  • unsatisfactory idem, page 931.
  • unscrupulous idem, page 931.
  • unskilful idem, page 932.
  • vexatious idem, page 950.
  • vicious idem, page 950.
  • vile idem, page 952.
  • villainous idem, page 952.
  • weak idem, page 969.
  • wicked idem, page 978.
  • worthless idem, page 991.
  • wretched idem, page 993.
  • wrong idem, page 994.
• Beekes, Robert S. P. (2010), “κακός”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 619
• κακός - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.

Greek

Etymology

From Ancient Greek κᾰκός (kakós).

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈkos/

Adjective

κακός • (kakós) m (feminine κακή or κακιά, neuter κακό)

1. bad, evil, ill, wicked

   κακοί άνθρωποι ― kakoí ánthropoi ― wicked people

   κακό μάτι ― kakó máti ― evil eye

   κακοί τρόποι ― kakoí trópoi ― bad manners

   κακής ποιότητας ― kakís poiótitas ― of poor quality, shoddy

Declension

Declension of κακός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κακός •	κακή • / κακιά •	κακό •	κακοί •	κακές •	κακά •
genitive	κακού •	κακής • / κακιάς •	κακού •	κακών •	κακών •	κακών •
accusative	κακό •	κακή • / κακιά •	κακό •	κακούς •	κακές •	κακά •
vocative	κακέ •	κακή • / κακιά •	κακό •	κακοί •	κακές •	κακά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κακός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κακός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	χειρότερος •	χειρότερη •	χειρότερο •	χειρότεροι •	χειρότερες •	χειρότερα •
genitive	χειρότερου •	χειρότερης •	χειρότερου •	χειρότερων •	χειρότερων •	χειρότερων •
accusative	χειρότερο •	χειρότερη •	χειρότερο •	χειρότερους •	χειρότερες •	χειρότερα •
vocative	χειρότερε •	χειρότερη •	χειρότερο •	χειρότεροι •	χειρότερες •	χειρότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο χειρότερος", etc)

absolute superlative forms ("most wicked")

number  case   \   gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κάκιστος •	κάκιστη •	κάκιστο •	κάκιστοι •	κάκιστες •	κάκιστα •
genitive	κάκιστου •	κάκιστης •	κάκιστου •	κάκιστων •	κάκιστων •	κάκιστων •
accusative	κάκιστο •	κάκιστη •	κάκιστο •	κάκιστους •	κάκιστες •	κάκιστά •
vocative	κάκιστε •	κάκιστη •	κάκιστο •	κάκιστοι •	κάκιστες •	κάκιστα •

absolute superlative forms ("worst")

number  case   \   gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	χείριστος •	χείριστη •	χείριστο •	χείριστοι •	χείριστες •	χείριστα •
genitive	χείριστου •	χείριστης •	χείριστου •	χείριστων •	χείριστων •	χείριστων •
accusative	χείριστο •	χείριστη •	χείριστο •	χείριστους •	χείριστες •	χείριστα •
vocative	χείριστε •	χείριστη •	χείριστο •	χείριστοι •	χείριστες •	χείριστα •

Synonyms

• φαύλος (fávlos, “villanous, corrupt, vicious”)

Antonyms

• καλός (kalós, “good”)

Related terms

• αναγκαίο κακό n (anagkaío kakó, “necessary evil”)
• κακά n (kaká, “poo, poop”)
• κακάδι n (kakádi, “scab”)
• κάκαδο n (kákado, “scab”)
• κακία f (kakía, “spite, malice”)
• κάκια f (kákia, “hostility”)
• κάκιστα (kákista, “worst”, adverb, superlative)
• κάκιστος (kákistos, “worst”)
• κακίστρα f (kakístra, “spiteful, sinister -of a woman-”)
  κακίστρω f (kakístro) (familiar)
• κακο- (kako-, “bad, difficult”)
• κακό n (kakó, “evil”)
• κακόν n (kakón, “evil”) (formal)
• κακότητα f (kakótita, “badness, evil”)
• κακώς (kakós, “mistakenly”, adverb)

See also

• διαβολικός (diavolikós, “devilish”)
• σατανικός (satanikós, “devilish”)
• πονηρός (ponirós, “cunning, sly”)