κανταδόρος

Greek

Etymology

From Venetian cantador (“serenader”) or καντάδα (kantáda, “serenade”) +‎ -αδόρος (-adóros).

Pronunciation

• IPA^(key): /kandaˈðoɾos/
• IPA^(key): /kantaˈðoɾos/
• Hyphenation: κα‧ντα‧δό‧ρος

Noun

κανταδόρος • (kantadóros) m (plural κανταδόροι)

1. (music) serenader (musician who sings love song in streets with string accompaniment)

Declension

declension of κανταδόρος

case     \     number	singular	plural
nominative	κανταδόρος •	κανταδόροι •
genitive	κανταδόρου •	κανταδόρων •
accusative	κανταδόρο •	κανταδόρους •
vocative	κανταδόρε •	κανταδόροι •