καταλυμάτων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.ly.má.tɔːn/ → /ka.ta.lyˈma.ton/ → /ka.ta.liˈma.ton/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.ly.má.tɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.lyˈma.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈma.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈma.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.liˈma.ton/

Noun

κᾰτᾰλῠμάτων • (katalumátōn)

1. genitive plural of κατάλυμα (katáluma)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.ta.liˈma.ton/
• Hyphenation: κα‧τα‧λυ‧μά‧των

Noun

καταλυμάτων • (katalymáton) n

1. Genitive plural form of κατάλυμα (katályma).