καταλύματε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.lý.ma.te/ → /ka.taˈly.ma.te/ → /ka.taˈli.ma.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.lý.ma.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.taˈly.ma.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.taˈly.ma.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.taˈly.ma.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.taˈli.ma.te/

Noun

κᾰτᾰλύμᾰτε • (katalúmate)

1. nominative/accusative/vocative dual of κατάλυμα (katáluma)