κελεύθου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ke.lěu̯.tʰuː/ → /ceˈleɸ.θu/ → /ceˈlef.θu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.lěu̯.tʰuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /keˈlew.tʰu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ceˈleɸ.θu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ceˈlef.θu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ceˈlef.θu/

Noun

κελεύθου • (keleúthou)

1. genitive singular of κέλευθος (kéleuthos)