κραταιόγονον

Ancient Greek

Etymology

From κραταιός (krataiós, “strong, mighty”) +‎ γόνος (gónos, “fruit, seed”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kra.tai̯.ó.ɡo.non/ → /kra.tɛˈo.ɣo.non/ → /kra.teˈo.ɣo.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kra.tai̯.ó.ɡo.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kra.tɛˈo.ɡo.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kra.tɛˈo.ɣo.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kra.teˈo.ɣo.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kra.teˈo.ɣo.non/

Noun

κρᾰταιόγονον • (krataiógonon) n (genitive κρᾰταιογόνου); second declension

1. lady's thumb (Persicaria maculosa)

   Synonym: πολύκαρπον (polúkarpon)

Inflection

Second declension of τὸ κρᾰταιόγονον; τοῦ κρᾰταιογόνου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ κρᾰταιόγονον tò krataiógonon	τὼ κρᾰταιογόνω tṑ krataiogónō	τᾰ̀ κρᾰταιόγονᾰ tà krataiógona
Genitive	τοῦ κρᾰταιογόνου toû krataiogónou	τοῖν κρᾰταιογόνοιν toîn krataiogónoin	τῶν κρᾰταιογόνων tôn krataiogónōn
Dative	τῷ κρᾰταιογόνῳ tôi krataiogónōi	τοῖν κρᾰταιογόνοιν toîn krataiogónoin	τοῖς κρᾰταιογόνοις toîs krataiogónois
Accusative	τὸ κρᾰταιόγονον tò krataiógonon	τὼ κρᾰταιογόνω tṑ krataiogónō	τᾰ̀ κρᾰταιόγονᾰ tà krataiógona
Vocative	κρᾰταιόγονον krataiógonon	κρᾰταιογόνω krataiogónō	κρᾰταιόγονᾰ krataiógona
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “κραταιόγονον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κραταιόγονον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette