κόκαλο

Greek

Alternative forms

• κόκκαλο (kókkalo)

Etymology

From Byzantine Greek κόκκαλον n (kókkalon), from Ancient Greek κόκκαλος (kókkalos, “pine kernel”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈkokalo]

Noun

κόκαλο • (kókalo) n (plural κόκαλα)

1. bone

   Kρέας χωρίς κόκαλα για μαγείρεμα. ― Kréas chorís kókala gia mageírema. ― Meat without bones for cooking.

2. shoehorn

Declension

declension of κόκαλο

case     \     number	singular	plural
nominative	κόκαλο •	κόκαλα •
genitive	κοκάλου •,  κόκαλου •	κοκάλων •,  κόκαλων •
accusative	κόκαλο •	κόκαλα •
vocative	κόκαλο •	κόκαλα •

Descendants

• → Albanian: kokallë, kokall, kakole