μαντοσύνη
Ancient Greek
editNoun
editμαντοσύνη • (mantosúnē) f (genitive μαντοσύνης); first declension
Inflection
editCase / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ μαντοσύνη hē mantosúnē |
τὼ μαντοσύνᾱ tṑ mantosúnā |
αἱ μαντοσύναι hai mantosúnai | ||||||||||
Genitive | τῆς μαντοσύνης tês mantosúnēs |
τοῖν μαντοσύναιν toîn mantosúnain |
τῶν μαντοσυνῶν tôn mantosunôn | ||||||||||
Dative | τῇ μαντοσύνῃ têi mantosúnēi |
τοῖν μαντοσύναιν toîn mantosúnain |
ταῖς μαντοσύναις taîs mantosúnais | ||||||||||
Accusative | τὴν μαντοσύνην tḕn mantosúnēn |
τὼ μαντοσύνᾱ tṑ mantosúnā |
τᾱ̀ς μαντοσύνᾱς tā̀s mantosúnās | ||||||||||
Vocative | μαντοσύνη mantosúnē |
μαντοσύνᾱ mantosúnā |
μαντοσύναι mantosúnai | ||||||||||
Notes: |
|