μελαγκόρυφος

Ancient Greek

Etymology

From μέλας (mélas, “black”) +‎ κορυφή (koruphḗ, “top of the head, crown”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.laŋ.kó.ry.pʰos/ → /me.laŋˈɡo.ry.ɸos/ → /me.laŋˈɡo.ri.fos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.laŋ.kó.ry.pʰos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.laŋˈko.ry.pʰos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.laŋˈɡo.ry.ɸos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.laŋˈɡo.ry.fos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.laŋˈɡo.ri.fos/

Noun

μελᾰγκόρῠφος • (melankóruphos) m (genitive μελᾰγκορῠ́φου); second declension

1. Eurasian blackcap (Sylvia atricapilla)

Declension

Second declension of ὁ μελᾰγκόρῠφος; τοῦ μελᾰγκορῠ́φου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ μελᾰγκόρῠφος ho melankóruphos	τὼ μελᾰγκορῠ́φω tṑ melankorúphō	οἱ μελᾰγκόρῠφοι hoi melankóruphoi
Genitive	τοῦ μελᾰγκορῠ́φου toû melankorúphou	τοῖν μελᾰγκορῠ́φοιν toîn melankorúphoin	τῶν μελᾰγκορῠ́φων tôn melankorúphōn
Dative	τῷ μελᾰγκορῠ́φῳ tôi melankorúphōi	τοῖν μελᾰγκορῠ́φοιν toîn melankorúphoin	τοῖς μελᾰγκορῠ́φοις toîs melankorúphois
Accusative	τὸν μελᾰγκόρῠφον tòn melankóruphon	τὼ μελᾰγκορῠ́φω tṑ melankorúphō	τοὺς μελᾰγκορῠ́φους toùs melankorúphous
Vocative	μελᾰγκόρῠφε melankóruphe	μελᾰγκορῠ́φω melankorúphō	μελᾰγκόρῠφοι melankóruphoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “μελαγκόρυφος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• μελαγκόρυφος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette