ολοκληρωτικά

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /o.lo.kli.ɾo.tiˈka/
• Hyphenation: ο‧λο‧κλη‧ρω‧τι‧κά

Adjective

ολοκληρωτικά • (oloklirotiká)

1. Nominative, accusative and vocative neuter plural form of ολοκληρωτικός (oloklirotikós).

Adverb

ολοκληρωτικά • (oloklirotiká)

1. completely, totally, utterly

   Synonyms: ολοσχερώς (oloscherós), κατά κράτος (katá krátos)

   Η πόλη καταστράφηκε ολοκληρωτικά. ― I póli katastráfike oloklirotiká. ― The town was completely destroyed.

References

• ολοκληρωτικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language