ορείχαλκος

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ὀρείχαλκος (oreíkhalkos).

Noun

ορείχαλκος • (oreíchalkos) m (plural ορείχαλκοι)

1. (metallurgy) bronze

Declension

declension of ορείχαλκος

case     \     number	singular	plural
nominative	ορείχαλκος •	ορείχαλκοι •
genitive	ορείχαλκου •,  ορειχάλκου •	ορείχαλκων •,  ορειχάλκων •
accusative	ορείχαλκο •	ορείχαλκους •,  ορειχάλκους •
vocative	ορείχαλκε •	ορείχαλκοι •
Second forms are formal.

Coordinate terms

• μπρούτζος m (broútzos, “brass”)

Derived terms

• ορειχάλκινος (oreichálkinos, “bronze”)
• Εποχή του Ορείχαλκου f (Epochí tou Oreíchalkou, “Bronze Age”)

Further reading

• ορείχαλκος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el