οριστική

See also: ὁριστική

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /o.ɾi.stiˈci/
• Hyphenation: ο‧ρι‧στι‧κή
• Homophone: οριστικοί (oristikoí)

Adjective

οριστική • (oristikí)

1. Nominative, accusative and vocative feminine singular form of οριστικός (oristikós).

Noun

οριστική • (oristikí) f (plural οριστικές)

1. (grammar) indicative mood

Declension

declension of οριστική

case     \     number	singular	plural
nominative	οριστική •	οριστικές •
genitive	οριστικής •	οριστικών •
accusative	οριστική •	οριστικές •
vocative	οριστική •	οριστικές •

Related terms

• οριστικός (oristikós, “definite”)

See also

• έγκλιση f (égklisi, “grammatical mood”)
• προστακτική f (prostaktikí, “imperative mood”)
• υποτακτική f (ypotaktikí, “subjunctive mood”)