πανέμορφος

Greek

Etymology

From Byzantine Greek πανεύμορφος (paneúmorphos), equivalent to παν (pan, “all”) +‎ όμορφος (ómorfos, “beautiful”).

Pronunciation

• IPA^(key): /paˈnemoɾfos/
• Hyphenation: πα‧νέ‧μορ‧φος

Adjective

πανέμορφος • (panémorfos) m (feminine πανέμορφη, neuter πανέμορφο)

1. gorgeous, stunning, exquisite (exceptionally beautiful)

   Αυτή είναι άσχημη αλλά η αδερφή της είναι πανέμορφη.

   Aftí eínai áschimi allá i aderfí tis eínai panémorfi.

   She's ugly, but her sister is stunning.

Declension

Declension of πανέμορφος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πανέμορφος •	πανέμορφη •	πανέμορφο •	πανέμορφοι •	πανέμορφες •	πανέμορφα •
genitive	πανέμορφου •	πανέμορφης •	πανέμορφου •	πανέμορφων •	πανέμορφων •	πανέμορφων •
accusative	πανέμορφο •	πανέμορφη •	πανέμορφο •	πανέμορφους •	πανέμορφες •	πανέμορφα •
vocative	πανέμορφε •	πανέμορφη •	πανέμορφο •	πανέμορφοι •	πανέμορφες •	πανέμορφα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πανέμορφος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πανέμορφος, etc.)

Synonyms

• (stunning, exceptionally beautiful): πεντάμορφος (pentámorfos), ωραιότατος (oraiótatos)

Antonyms

• (antonym(s) of “stunning, exceptionally beautiful”): κακάσχημος (kakáschimos, “hideous, ugly as sin”)

Further reading

• πανέμορφος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language