παντοκράτορες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pan.to.krá.to.res/ → /pan.toˈkra.to.res/ → /pan.doˈkra.to.res/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pan.to.krá.to.res/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pan.toˈkra.to.res/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pan.toˈkra.to.res/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pan.toˈkra.to.res/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pan.doˈkra.to.res/

Noun

παντοκράτορες • (pantokrátores)

1. nominative/vocative plural of παντοκράτωρ (pantokrátōr)