παραδέχομαι
Greek edit
Etymology edit
From Ancient Greek παραδέχομαι (paradékhomai), equivalent to παρα- (para-) + δέχομαι (déchomai, “to accept”).
Pronunciation edit
Verb edit
παραδέχομαι • (paradéchomai) deponent (past παραδέχτηκα/παραδέχθηκα)
- (transitive) to admit, accept, concede, allow (confess to be true or to be the case, typically with reluctance)
- Επιτέλους παραδέχτηκε ότι την αγαπάει.
- Epitélous paradéchtike óti tin agapáei.
- At last he admitted that he loved her.
- Αυτή είναι άθεη και δε θα παραδεχτεί ποτέ ότι υπάρχει ο Θεός.
- Aftí eínai átheï kai de tha paradechteí poté óti ypárchei o Theós.
- She's an atheist and will never concede that there is a God.
- to recognise (as able or skilled), take one's hat off to
- Στη μαγειρική τον παραδέχομαι· είναι αξεπέραστος.
- Sti mageirikí ton paradéchomai; eínai axepérastos.
- As far as cooking is concerned, I take my hat off to him; he's unsurpassed.
Conjugation edit
παραδέχομαι (deponent: passive forms only)
| Passive voice ➤ | ||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ |
| 1 sg | παραδέχομαι | παραδεχτώ, παραδεχθώ |
| 2 sg | παραδέχεσαι | παραδεχτείς, παραδεχθείς |
| 3 sg | παραδέχεται | παραδεχτεί, παραδεχθεί |
| 1 pl | παραδεχόμαστε | παραδεχτούμε, παραδεχθούμε |
| 2 pl | παραδέχεστε, {παραδέχεσθε}, παραδεχόσαστε | παραδεχτείτε, παραδεχθείτε |
| 3 pl | παραδέχονται | παραδεχτούν(ε), παραδεχθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ |
| 1 sg | παραδεχόμουν(α) | παραδέχτηκα, παραδέχθηκα |
| 2 sg | παραδεχόσουν(α) | παραδέχτηκες, παραδέχθηκες |
| 3 sg | παραδεχόταν(ε) | παραδέχτηκε, παραδέχθηκε |
| 1 pl | παραδεχόμασταν, (‑όμαστε) | παραδεχτήκαμε, παραδεχθήκαμε |
| 2 pl | παραδεχόσασταν, (‑όσαστε) | παραδεχτήκατε, παραδεχθήκατε |
| 3 pl | παραδέχονταν, (παραδεχόντουσαν) | παραδέχτηκαν, παραδεχτήκαν(ε), παραδέχθηκαν, παραδεχθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ |
| 1 sg | θα παραδέχομαι ➤ | θα παραδεχτώ / παραδεχθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα παραδέχεσαι, … | θα παραδεχτείς / παραδεχθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | ||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … παραδεχτεί / παραδεχθεί | |
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … παραδεχτεί / παραδεχθεί | |
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … παραδεχτεί / παραδεχθεί | |
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | παραδέξου |
| 2 pl | παραδέχεστε, {παραδέχεσθε} | παραδεχτείτε, παραδεχθείτε |
| Other forms | Passive voice | |
| Present participle ➤ | παραδεχόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | |
| Perfect participle ➤ | {παραδεδεγμένος, ‑η, ‑o} ➤ | |
| Nonfinite form ➤ | παραδεχτεί, παραδεχθεί | |
| Notes Appendix:Greek verbs |
• Passive forms with -χθ- are more formal. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |
Synonyms edit
- (admit, concede, allow): δέχομαι (déchomai), αποδέχομαι (apodéchomai), ομολογώ (omologó), εγκρίνω (egkríno), αναγνωρίζω (anagnorízo), επιδοκιμάζω (epidokimázo)
Antonyms edit
Related terms edit
- απαράδεκτος (aparádektos, “unacceptable”), απαράδεχτος (aparádechtos)
- παραδεδεγμένος (paradedegménos, “acknowledged”, participle) (formal)
- παραδεκτός (paradektós, “admissible, acceptable”)
- παραδοχή f (paradochí, “acceptance”)