παρατυχόντος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.ty.kʰón.tos/ → /pa.ra.tyˈxon.tos/ → /pa.ra.tiˈxon.dos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.ty.kʰón.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ra.tyˈkʰon.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ra.tyˈxon.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ra.tyˈxon.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ra.tiˈxon.dos/

Participle

πᾰρᾰτῠχόντος • (paratukhóntos)

1. masculine/neuter genitive singular of πᾰρᾰτῠχών (paratukhṓn)