περιττός
Greek edit
Adjective edit
περιττός • (perittós) m (feminine περιττή, neuter περιττό)
- unnecessary, needless, superfluous
- (mathematics) odd
- Antonym: άρτιος (ártios)
Declension edit
Declension of περιττός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | περιττός • | περιττή • | περιττό • | περιττοί • | περιττές • | περιττά • |
| genitive | περιττού • | περιττής • | περιττού • | περιττών • | περιττών • | περιττών • |
| accusative | περιττό • | περιττή • | περιττό • | περιττούς • | περιττές • | περιττά • |
| vocative | περιττέ • | περιττή • | περιττό • | περιττοί • | περιττές • | περιττά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο περιττός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο περιττός, etc.) | |||||