πολυπτύχου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /po.lyp.tý.kʰuː/ → /po.lypˈty.xu/ → /po.lipˈti.xu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.lyp.tý.kʰuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /po.lypˈty.kʰu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /po.lypˈty.xu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /po.lypˈty.xu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /po.lipˈti.xu/

Adjective

πολυπτύχου • (poluptúkhou)

1. masculine/feminine/neuter genitive singular of πολύπτυχος (polúptukhos)