προδοτικός

Greek

Adjective

προδοτικός • (prodotikós) m (feminine προδοτική, neuter προδοτικό)

1. traitorous, treacherous, treasonous

Declension

Declension of προδοτικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	προδοτικός (prodotikós)	προδοτική (prodotikí)	προδοτικό (prodotikó)		προδοτικοί (prodotikoí)	προδοτικές (prodotikés)	προδοτικά (prodotiká)
genitive	προδοτικού (prodotikoú)	προδοτικής (prodotikís)	προδοτικού (prodotikoú)		προδοτικών (prodotikón)	προδοτικών (prodotikón)	προδοτικών (prodotikón)
accusative	προδοτικό (prodotikó)	προδοτική (prodotikí)	προδοτικό (prodotikó)		προδοτικούς (prodotikoús)	προδοτικές (prodotikés)	προδοτικά (prodotiká)
vocative	προδοτικέ (prodotiké)	προδοτική (prodotikí)	προδοτικό (prodotikó)		προδοτικοί (prodotikoí)	προδοτικές (prodotikés)	προδοτικά (prodotiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο προδοτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο προδοτικός, etc.)